اثر بخشي گروه درماني شناختي رفتاري بر كيفيت زندگي در بيماران قلبي و عروقي

The Effectiveness of Cognitive Behavioral Group Therapy on Quality of Life of Cardiovascular Patients

زمينه و هدف: هدف تحقيق حاضر تعيين اثر بخشي گروه درماني شناختي رفتاري بر كيفيت زندگي بيماران مبتلا به بيماري‌هاي قلبي عروقي بود. مواد و روش‌ها: روش تحقيق از نوع نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون – پس آزمون با گروه گواه است. جامعه آماري شامل كليه بيماران مبتلا به بيماري قلبي عروقي مراجعه كننده به مركز آموزشي درماني اميركبير شهر اراك بود و حجم نمونه شامل 30 نفر بود كه به طور غربال‌گري انتخاب و به صورت تصادفي ساده در دو گروه گواه و آزمايش گمارش شدند. ابزار پژوهش شامل پرسش‌نامه كيفيت زندگي مك نيو بود كه شركت‌كنندگان طي دو مرحله پيش آزمون و پس آزمون به آن پاسخ دادند و گروه آزمايش نيز طي 9 جلسه در جلسات درمان شناختي رفتاري شركت كردند. (05/0

Background: The aim of this study was to determine the effectiveness of cognitive-behavioral group therapy on quality of life of patients with cardiovascalar diseases. Materials and Methods: This semi-experimental study was done based on a pretest -posttest design with control group. Statistical population included all of the patients with cardiovascular diseases referred to Amir-Kabir educational and medical center of Arak, and sample included 30 persons who selected by screening and simple random sampling and assigned into two control and experimental groups. Research instrument included Mcnew quality of life scales which participants answered it during two pre-test and post-test steps; also, experimental group participated in 9 cognitive-behavioral therapy meetings. Results: There was a significant difference between mean quality of life and its components in both experimental and control groups. Conclusion: Results analysis showed that group-based cognition- behavior theray has an influence on life quality (emotional, physical and social domains)(p>0.05).