بررسي نتايج درمان كلاسيك در پمفيگوس ولگاريس و مقايسه آن با درمان پالس سيكلوفسفاميد و پالس كورتون

Comparing the Results of Classic Treatment of Pemphigus Vulgaris with that of Cyclophosphamide and Corticosteroid Pulse Therapy

زمينه و اهداف: بيماري پمفيگوس ولگاريس شايع ترين شكل پمفيگوس در سرتاسر جهان از جمله ايران است كه در صورت عدم تشخيص و درمان بموقع در 100 درصد موارد منجر به مرگ مي شود. بيماري به صورت تاول‌هاي مزمن پوست و سطوح مخاطي تظاهر مي‌كند. درمان اين بيماري هميشه مورد تحقيق و بحث بوده است. هدف از اين بررسي، مقايسه اثر درمان كلاسيك (كورتون خوراكي+ ايموران خوراكي) با روش درمان پالس سيكلوفسفاميد و پالس كورتيكواستروييد است. روش بررسي: اين مطالعه بر اساس كارآزمايي باليني شاهد دار تصادفي با ماهيت طولي انجام گرفت. در اين بررسي ما تصميم گرفتيم دو روش فوق را با هم مقايسه كنيم. انتخاب بيماران به صورت تصادفي بود. اين تحقيق بيماران را از مهرماه 1375 لغايت آبان ماه 1381 مورد مطالعه قرار داد . نتايج درماني و عوارض مربوطه پس از 4 ماه مقايسه شدند. يافته ها: از 60 بيمار درمان شده به روش كلاسيك 37 بيمار (61/4%) بهبودي كامل، 16 بيمار (28/7%) بهبودي نسبي و 6 بيمار (10/8%) عدم بهبودي داشتند. از 25 بيمار درمان شده به روش پالس 24 نفر (96%) بهبودي كامل و يك بيمار (4%) عدم بهبودي داشتند. اغلب بيماران در گروه سني 50-40 سال بودند. ميانگين مدت زمان بستري در بيماران گروه كلاسيك 8/5± 42 روز و در بيماران گروه پالس تراپي 1±16 روز بود. عوارض جانبي در گروه دوم كمتر بود و مرگ مشاهده نشد. نتيجه گيري: با استفاده از روش‌هاي آماري به اين نتيجه رسيديم كه درمان پالس مؤثرتر بوده و عوارض كمتري داشته است. همچنين طول مدت بستري بيماران با روش پالس كمتر بود. براساس اين بررسي پيشنهاد مي‌شود كه درمان پالس در تعداد بيشتري از بيماران مبتلا به پمفيگوس استفاده و نتايج دراز مدت آن در مطالعات آينده نگر بررسي شود.

Pemphigus vulgaris with chronic Presented mucocutaneous bulla and erosions is the most prevalent form of chronic bullus diseases all over the world . It would be fatal if remains untreated or delayed. The treatment has always been controversial. This study was concluted to make comparison between the results of conventional treatment (oral corticosteroids and immuran) and that of cyclophosphamid and corticosteroid pulse therapy . Materials and Methods: This study is a longitudinal randomized clinical trial. Patients were randomly selected . In this survey we analyzed the results of randomized treatments in 85 patients who were hospitalized in dermatology ward of Sina hospital from 1995 to 2001 during 4 months after treatment Results: Of 80 patients enrolled, 60 were treated with conventional therapy. Abort which 37 ( 61.4%) patients showed complete remission , 16 (28. 7%) noted partial improvement and 6 (10.8%) patients showed no changes in their disease course . The rest of the patients ( 25 individuds) were treated with the second method . Of Twenty four Patients ( 96%) showed complete remission and in one patient (4%) no improvement was observed . Most of the patients were aged between 40 and 50 years. The average time of hospitalization for conventional and cychophosphamid pulse therapy was 42±8/5 and 16±1 respectively. Conclusion: According to statistical methods we concluded that pulse therapy would be more efficient as well as harboring less complications.The average time of hospitalization was lower in those with pulse therapy than those with conventional treatment. So it would be prudent to evaluate more patients with pulse therapy and analyze the results in prospective studies.