بررسي ارتباط بين توانايي تشكيل بيوفيلم و مقاومت‌هاي آنتي‌بيوتيكي در جدايه‌هاي كلينيكي و محيطي اسينتو باكتر بوماني در شهر تهران 1394

Studying the Relationship between the Ability of Biofilm Formation and Antibiotic Resistance in Acinetobacter baumannii Clinical and Environmental Isolates in Tehran, 2015

زمينه و هدف: اسينتوباكترها، باكتري‌هاي گرم منفي هوازي هستند كه به‌ طور فراگير در خاك و آب توزيع‌شده‌اند. اين باكتري‌ها، از كشت پوست، غشاهاي مخاطي، ترشحات و محيط بيمارستان جداسازي مي‌گردند. اسينتو باكتر بوماني، گونه‌اي است كه با شيوع بيش‌تري جداسازي مي‌شود. سوش‌هاي اسينتو باكتر اغلب در برابر عوامل ضد ميكروبي مقاوم هستند. مواد و روش‌ها: اين مطالعه به‌صورت ميداني، مشاهده و آزمون صورت گرفت. نمونه ها در مرداد ماه 1394 از محيط خاك گلدان و در مهر ماه 1394 از آب رودخانه صادقيه تهران جدا شدند و داخل ظرف حاوي يخ به آزمايشگاه منتقل گرديدند. به‌وسيله روش‌هاي بيوشيميايي (TSI،SIM،OF و آزمايش گرم)، 50 نمونه اسينتوباكتر بوماني جداسازي شد. در آبان ماه 1394 ،100 نمونه‌ي باليني به روش بيوشيميايي از بيمارستان امام خميني جداسازي و داخل پليت محيط كشت مولر هينتون آگار به آزمايشگاه منتقل شد. آزمون آنتي بيوگرام براي 150 نمونه اسينتوباكتر بوماني انجام شد. تشكيل بيوفيلم نمونه‌هاي محيطي و باليني اسينتو باكتر بوماني به روش كشت در پليت و كونگورد آگار بررسي گرديد. يافته‌ها: در نمونه‌هاي باليني و خاك، بيش‌ترين مقاومت آنتي‌بيوتيكي مربوط به ايمي پنم وبرابر با 92 درصد بود و نمونه‌هاي آب 9/99 درصد به ايمي پنم مقاوم بودند. تشكيل بيوفيلم با روش كونگورد آگار در نمونه‌هاي آب 44 درصد، خاك 40 درصد و باليني 1 درصد بود. روش كشت در پليت بيوفيلم همه جدايه‌ها منفي بود. نتيجه‌گيري: با توجه به مقاومت اسينتوباكتر بوماني به آنتي‌بيوتيك‌ها و عدم تشكيل بيوفيلم در جدايه‌هاي محيطي و باليني، اين نتيجه حاصل شد كه مقاومت آنتي‌بيوتيكي و تشكيل بيوفيلم در اسينتوباكتر بوماني به هم ارتباط ندارند.

Background: Acinetobacters are aerobic gram-negative bacteria which are distributed widespread in soil and water. The bacteria are isolated from cultured skin, mucous membranes, secretions and hospital environment. Acinetobacter baumannii, is a strain that more frequently isolated. Acinetobacter strains are often resistant against antimicrobial agents. Materials and Methods: The method of this study was based on field, observation and test. On August and October 2015, samples were isolated from the soil and water of the Sadeghieh Square river in Tehran, respectively, and were transferred to the laboratory in the ice pack. 50 baumannii samples were isolated by biochemical methods (TSI, SIM, OF and gram test). November 1394, 100 clinical samples were isolated from Imam Khomeini hospital by biochemical method, and in the culture media Mueller Hinton agar plates were transferred to the laboratory. Antibiogram test for 150 baumannii samples was performed. Biofilms formation of Acinetobacter baumannii environmental and clinical samples was investigated by Congo red agar and culture plate methods. Results: In all samples (clinical and soil), most of antibiotic resistance was 92% for imipenem and the resistance of water samples to imipenem was 99.9%. Biofilm formation by Congo red agar in water, soil, and clinical samles was resprctively 44%, 40% and 1%. All isolates were negative biofilm culture plate. Conclusion: Considering Acinetobacter baumannii resistance to antibiotics and the lack of biofilm formation of in clinical and environmental isolates, it was concluded that there wasn’t any relationship between antibiotic resistance and biofilm formation.