پيامدها و واكنش هاي آشكار ناشي از بحران ها و تهديدهاي اجتماعي

The Apparent Consequences and Reactions Resulted From Social Crises and Threats

مقاله حاضر ضمن ارايه تعريفي از بحران و تهديد به عنوان نقطه عطفي در جريان طبيعي امور و شرايط و تلقي شديدا منفي پس از رسيدن و گذر از نقطه ياد شده – به نحوي كه در باب شدت منفي بودن امري خاص مجموعه اي از مسايل و شرايط اجتماعي فراهم آيد و توجه عمومي جلب گردد و وجدان جامعه تحريك شود – به بررسي وجوه مختلف آن پرداخته است. سپس با نگاهي به فرايندهاي تاريخي ايران و با اشاره به نظريه راهبرد و سياست سرزميني، به ريشه و زمينه هاي مستعد بحران در جامعه ايران اشاره نموده و نيز زورمندمداري را (كه سبب پديد آمدن بحران مشروعيت و شكل گيري روان شناسي جمعي خاصي است) به عنوان عامل تعيين كننده معرفي نموده است. اين مقاله گرچه مساله فروپاشي تام و تمام اجتماعي را به دليل وجود ساز و كارهاي دفاعي جامعه و فرايند ساخت پذيري محدود، منتفي دانسته است؛ ليكن از فروپاشي خرده ساخت هاي سياسي و اقتصادي ياد كرده و با توجه به شرايط كنوني كشور، فهرستي از مهم ترين بحران هاي فراروي را ارايه نموده است؛ در عين حال وجود جنبش اجتماعي نيرومند در ايران را كه در اثر اتخاذ راهبردها و سياست هاي نادرست به حالت دوگانگي و برزخي گرفتار شده مورد تاييد قرار داده و تاكيد بر انفعال عمومي را نادرست خوانده است. در پايان به مساله اسكان غيررسمي به عنوان راه حل مردمي معضل سرپناه اشاره و نتايج و تبعات آن بررسي شده است. تمامي مباحث ياد شده در سه سطح كلان، ميانه و خرد پيگيري شده اند.

At the heart of the concept crisis is the notion of endangered condition of an is­sue, number of issues, processes and affairs in the life of an individual, an group, a community, a locality or society as a whole. The sense of being in danger or threatened should be widespread and gradually a consensus concerning the criti­cal nature of the issue on hand should emerge. This paper based upon the present author’s Geo-strategic and geopolitical theory of the Iranian society has claimed that Iran for various reasons has been a crises prone society. Then by using an analytical model consisting of three levels of analysis, it is attempted to present a long list of crises which have shown sustainability in long history of Iran. Among the critical issues mentioned, authoritarian political sub-structure is singled out; Finally by reviewing major changes which have occurred in the past two decades the paper has tried to mention the most critical issues of today among which youth problems, addiction, legitimacy crisis, and housing problems are more empha­sized. As a conclusion the paper points to people’s possible reactions t crises em­phasizing urban riots and unrest