بحران بافت هاي مسكوني جديد در شهرهاي بزرگ ايران

The Crisis of New Housing Areas in Iranian Large Cities

اين مقاله، با جستاري كوتاه به بررسي مباني نظري مرتبط با ايجاد مسكن سالم در يك محيط شهري پرداخته و سپس به طرح اين موضوع مي پردازد كه افزايش تراكم جمعيتي و ساختماني در كنار افزايش قيمت مسكن، به ويژه در شهرهاي بزرگ، خانواده ها را به سكونت در مجتمع هاي آپارتماني متراكم با زيربناي محدود و تاسيسات محله اي محدودتر سوق داده است. مقاله ضمن بررسي خصوصيات اصيل يك واحد مسكوني و يك محله شهري ايراني، شرايط واحدهاي مسكوني و محله هاي جديد را با مباني نظري و شرايط مسكن ايراني در مقايسه قرار مي دهد. در مباني نظري، ايجاد آن نوع از واحدهاي مسكوني مورد توجه قرار مي گيرد، كه ضمن وجود محيطي آرام و آسايش بخش، داراي فضاهاي باز و سبز كافي، همسايگان صميمي و فاقد آلودگي هاي محيطي باشد. ادامه مقاله، ضمن بررسي محله هاي جديد مسكوني در شهرهاي بزرگ ايران، تنها راه خروج از بحران زيستي در واحدهاي مسكوني را توجه به برنامه ريزي اجتماعي، برنامه هاي توسعه شهري و منطقه اي و تقويت مديريت شهري مي داند.

In summury، this paper is looking to analyse the relationship between the increas of land value (price) of and descreas of the size of housing units in subdivision process. This situation have caused the increasse of high rize buildings in the con¬text of apartment style development in which the building accapation ratio is high and the vacant land for open spaces have been lost. Scondly، in this way، the land for urban facilities including schools، parks، and recration areas have been used for housing development. As a result، the urban facilities for residents became as low as could 6 Imagined، the social intakactive related to housing concept have been demolished. Therefore، living in so called new neighbourhood can be com[ared with living in seprated housing unit، in a desert. This situation، has got pardox in front of………urban planning concepts of housing in Iranian large cities.