مقايسه تاثير ميزوپروستول و دينوپروستون در القاي زايمان حاملگي هاي ترم

Comparative Efficacy of Misoprostol Versus Dinoprostone for Induction of Labor at Term Pregnancy

زمينه و اهداف: ميزوپروستول و دينوپروستون آنالوگ هاي پروستاگلاندين هستند كه جهت نرم كردن سرويكس و تحريك انقباضات رحمي جهت نيل به زايمان واژينال مورد استفاده قرار مي گيرند. اين مطالعه با هدف مقايسه تاثير و عوارض ميزوپروستول و دينوپروستون جهت ختم حاملگي هاي ترم انجام شده است. مواد و روش ها: اين مطالعه از نوع كارآزمايي باليني بوده و جامعه پژوهش را خانمهاي باردار مراجعه كننده به بلوك زايمان بيمارستان بعثت سنندج تشكيل داده اند. تعداد 84 خانم با حاملگي تك قلو، سن حاملگي بيش از 37 هفته، سفاليك و نمره بيشاپ پايين وارد مطالعه شدند. واحدهاي مورد مطالعه بصورت تصادفي 25 ميكروگرم ميزوپروستول ويا 3 ميلي گرم دينوپروستون به صورت واژينال به فاصله هر 6 ساعت و حداكثر 2 دوز دريافت كردند. جهت تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار 15 SPSS استفاده شد. يافته ها: نتايج حاصل از تجزيه و تحليل داده ها نشان داد كه تفاوت آماري معني داري بين دو گروه از نظر ميزان سزارين وجود ندارد. در گروه استفاده كننده از ميزوپروستول 2/45% تحت عمل سزارين قرارگرفتند كه شامل: 57/9% ضربان قلب غيرطبيعي جنين؛ 26/3% دفع مكونيوم؛ 15/8% عدم پاسخ به ميزوپروستول و اينداكشن بود. ميزان سزارين در گروه دينوپروستون50% بود كه شامل 42/9% ضربان قلب غير طبيعي جنين؛ 23/8% دفع مكونيوم، 23/8% عدم پاسخ به دينوپروستون و اينداكشن؛ و 9/5% توقف سير ليبر بوده است. عوارض جنيني در هر دو گروه يكسان بوده است. نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد كه ميزان سزارين در هر دو گروه نسبت به ساير مطالعات مشابه بالاتر بوده است. همچنين ميزان الگوي ضربان قلب غيرطبيعي جنين و ديسترس جنيني در گروه ميزوپروستول بيشتر از گروه دينوپروستون بوده است لذا بررسي هاي بعدي با تعداد نمونه بيشتر ضروري بنظر مي رسد تا اطلاعات بيشتري در مورد كفايت و بي خطري آنها فراهم گردد.

Background and Objectives: Prostaglandin analogs such as misoprostol and dinoprostone are used for ripening of cervix and stimulation of uterine contractions in order to induce vaginal delivery. The aim of this study was: to compare the efficacy of vaginal misoprostol versus dinoprostone for induction of term pregnancies. Materials and Methods: This study subjects were pregnant women who referred to maternity ward. A total of 84 women with singleton pregnancy of 37 weeks of gestational age with cephalic presentation, and low bishop scores were recruited. The subjects were randomized to receive either 25 µg misoprostol or 3 mg of dinoprostone intra vaginaly every 6 hours for a maximum of 2 doses. Results: There was no significance difference in rate of cesarean section between groups. Rate of cesarean in misoprostol group was 45.2%. Abnormal fetal heart rate 57.9%, meconium passage 26.3%, non-response to induction 15.8% and in dinoprostone group the rate of cesarean section was 5o%. Abnormal fetal heart rate in 42.9%, meconium passage in 23.8%, non-response to induction in 23.8% and arrest of labor in 9.5% were the clinical indications of cs in dinoprostone group. Conclusion: This study showed that cesarean section in both groups was high. Furthermore, abnormal fetal heart rate and fetal distress in misoprostol group were higher than dinoproston group.