توزيع فضايي فقر شهري در شهر كرمانشاه

Assessment of Urban Poverty Spatial Distribution in Kermanshah City

مقدمه: از ويژگي هاي كشورهاي جهان سوم، نبود تعادل در شهرنشيني و تمركز بسيار بر آن است؛ بنابراين، براي ايجاد تعادل و به منظور دستيابي به الگوي مناسب، بحث برنامه ريزي منطقي مطرح مي شود. هدف از اين برنامه ريزي، شناخت نابرابري هاي اقتصادي اجتماعي و فرهنگي و نيز ايجاد توازن در نواحي شهري مختلف است. با شناخت نارسايي ها و كمبودها، در سطح بلوك هاي شهر، بايد اقدامات مصرانه اي براي رفع نابرابري ها انجام داد. روش: تحليل در زمينه توزيع فضايي فقر، در مناطق مختلف شهري، اهميت فراواني دارد؛ از اين رو هدف مقاله حاضر، ارائه تحليلي از توزيع فضايي فقر و نشان دادن نابرابري در سطح بلوك هاي آماري شهر كرمانشاه در سال 1385 است. در اين مقاله، روش پژوهش كمي، سطح آن تحليلي و ماهيت آن كاربردي است. براي سنجش توزيع فضايي فقر در كرمانشاه، از اطلاعات بلوك هاي آماري سال 1385 و 33 شاخص استفاده كرده ايم. درنهايت، اين 33 شاخص را با روش تحليل عاملي، بر روي 4 عامل بار مي كنيم. يافته ها: بنا به نتايج، ضريب اختلاف در عامل اول (اقتصادي، كالبدي، فرهنگي و اجتماعي) 95/38 درصد است كه بيش ترين نابرابري در توزيع شاخص ها را دارد. ضريب اختلاف در عامل هاي دوم (اقتصادي) و سوم (عامل اقتصادي كالبدي)96/32 درصد است كه درمقايسه با شاخص هاي ديگر، متجانس تر است. عامل چهارم (كالبدي) نيز از لحاظ نابرابري در توزيع شاخص ها با 81/38 درصد در مرتبه دوم قرار دارد. با تلفيق 4 عامل با همديگر، به اين نتايج دست يافتيم: تعداد 1687 بلوك معادل 21 درصد بسيار فقير، 1744 بلوك معادل 22 درصد فقير، 2392 بلوك معادل 29 درصد متوسط، 1653 بلوك معادل 20 درصد مرفه، 612 بلوك معادل 8 درصد بسيار مرفه اند. نتايج: نتايج اين مطالعه نشان مي دهد كه بين بلوك هاي شهر كرمانشاه نابرابري وجود دارد؛ به طوري كه مكاني براي تبلور تمايزات اجتماعي، اقتصادي، فرهنگي و كالبدي است. فرصت هاي نابرابر اقتصادي و اجتماعي و فرهنگي، باعث تمايز بين ساكنان شهر كرمانشاه شده است.

Introduction: One of characteristic of developing countries is imbalance and extreme focus on urbanization. Therefore، in order to achieve a suitable pattern rational planning is discussed that aims to identify economic social، cultural inequalities and balance different locations in urban areas. In this regard، it is necessary to identify the shortcomings and deficiencies of the blocks in the determined effort to eliminate disparities . Method: Due to importance of urban poverty spatial distribution analysis، the aim of this paper is to analysis of urban poverty spatial distribution and inequality in census block of Kermanshah city in 2006. Quantitative research methods have been applied in this paper. To measure spatial distribution of poverty in Kermanshah، the census data in 2006، 33 indicators used in the factor analysis methods that have been classified on 4 factors. Findings: The results have shown that the coefficient of variance of the first factor (Economic - Physical - cultural - social)، is 38.95% which is the highest inequality indices، Coefficient between the second factors (economic) and third (economic factors - physical) 32.96 percent compared with the other indicators are more homogeneous fourth factor (physical) as well as the inequality index - with 38.81 percent is ranked in second. With integration of 4 factors together، these results were obtained: 1687 blocks، or 21% percent very poor، 1744 Block or 22% percent poor، 2392 blocks or 29% average، 1653 block or 20% affluent، 612 blocks or 8 percent percentages are very affluent. Results: The results show that there are disparities between the blocks in Kermanshah، where crystallization of social، Economic، Cultural، physical distinctions have been seen، additionally، unequal ec