بررسي اثر ژل رويال بر سطح گلوكز و چربي‌هاي خون در موش‌هاي صحرايي ديابتي شده با استرپتوزوتوسين(تيپ 1)

Effect of Royal Jelly on Blood Glucose and Lipids in Streptozotocin Induced Type 1 Diabetic Rats

زمينه و هدف: ديابت شايع‌ترين بيماري اندوكرين است كه به هيپرگليسمي و هيپرليپيدمي منجر مي‌گردد. ژل رويال يكي از محصولات طبيعي زنبور عسل است كه خواص زيستي متنوعي دارد و غني از آنتي اكسيدان‌هاي طبيعي است. هدف از مطالعه حاضر بررسي اثر ژل رويال بر ميزان گلوكز و نمايه ليپيدي در موش‌هاي صحرايي ديابتي شده با استرپتوزوتوسين(تيپ1) است. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه تجربي، 40سر رت نر نژاد ويستار مورد استفاده قرار گرفت كه به 5 گروه 8 تايي شامل گروه‌هاي كنترل، ديابتي، گلي بن‌كلاميد و دو گروه ديابتي تحت درمان با ژل رويال تقسيم شدند. براي ديابتي كردن موش‌ها، استرپتوزوتوسين(60 ميلي‌گرم بر كيلوگرم بر وزن بدن) به صورت درون صفاقي تزريق شد. پس از تزريق استرپتوزوتوسين، ژل رويال با دوزهاي 100 و 200 ميلي‌گرم بر كيلوگرم به مدت 30 روز به گروه‌هاي تيمار گاواژ شد. در پايان اين دوره، سطح گلوكز، كلسترول، تري گليسريد، LDL (low-density lipoprotein) و(High-density lipoprotein) HDL سرم اندازه‌گيري شديافته‌ها: ژل رويال و گلي‌بن‌كلاميد به طور معني‌داري سطح گلوكز، كلسترول، تري‌گليسريد و LDL سرم را در موش‌هاي ديابتي شده كاهش دادند)01/0(p<. علاوه بر اين، افزايش معني‌دار سطح HDL در موش‌هاي ديابتي تيمار شده با ژل رويال در مقايسه با حيوانات ديابتي مشاهده شد )01/0(p<. نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد كه ژل رويال را مي‌توان براي كنترل و كاهش عوارض ناشي از ديابت به كار برد. اثرات هيپوگليسميك و هيپوليپيدميك ژل رويال احتمالاً به علت وجود آنتي‌اكسيدان‌هاي فراوان در آن است.

Background: Diabetes is the most common endocrine disorder that leads to hyperglycemia and hyperlipidemia. Royal jelly is as a bee-collected natural product has diverse biological properties and that is rich in natural antioxidants. The aim of this study was to investigate the effects of royal jelly on serum glucose and lipids profile in streptozotocin induced type 1 diabetic rats. Materials and Methods: In this experimental study, 40male Wistar rats were divided into 5 groups(8 in each): control, diabetic rats, Glibenclamide, and two groups of royal jelly- treated diabetic. Diabetes was induced in the rats by injection of streptozotocin (60 mg/kg b.w) intraperitoneally. The royal jelly was gavaged at doses of 100 and 200 mg/kg after streptozotocin injection for30 days. At the end of this period, levels of glucose, cholesterol, triglyceride, LDL and HDL in serum were measured. Results: Royal jelly and Glibenclamide significantly decreased the levels of glucose, cholesterol, triglyceride and LDL in diabetic rats (p<0.01). In addition, significant increase (p<0.01) in HDL level was observed in royal jelly-treating rats in comparison to the diabetic rats. Conclusion: The results indicated that royal jelly may be used effectively in controlling and attenuating the complications of diabetes. The hypoglycemic and hypolipidemic effects of royal jelly may be due to the presence of antioxidants.