كليدواژه :
بلاغت , معاني , زبان فارسي , بلاغت 1 (معاني)
چكيده فارسي :
علم معاني به بررسي روشهاي كاربرد مؤثر زبان مي پردازد و بلاغيون مي كوشند تا با استخراج اصول مؤثر سخن گفتن، فن سخنوري را به ديگران بياموزند و رمز و راز سخن بليغ را دريابند. بناي كتب بلاغي فارسي دري، بر ترجمه كتب بلاغي عربي با درج چند نمونه فارسي نهاده شده‌است و از دير باز به نقل همان چند مثال مكرّر و مستعمل گذشتگان اكتفا گرديده است كه نشان از عدم درك و فهم درست مؤلفان از بلاغت است. در اين مقاله كتاب «بلاغت 1(معاني)» كه كتاب درسي بزرگترين دانشگاه كشور، پيام نور، است؛ از لحاظ شكل و محتوا و روش و نظريه، نقد و ارزيابي گرديد. از محاسن كتاب مي توان به تدوين مباحث علم معاني بر اساس مقوله هاي دستور زبان فارسي اشاره كرد و از عيوب آن نيز مي توان به تحميلِ قواعد بلاغت زبان عربي بر زبان فارسي، عدم توجه به پويايي زبان، اختصاص علم معاني به زبان ادبي، نگاه صفر و يكي به بلاغت، عدم توجّه به كليت اثر و عدم توجه به وجه شنيداري و شفاهي زبان اشاره كرد.
چكيده لاتين :
Semantics examines the effective ways of language application, and rhetoricians try to teach the eloquence skills to others and perceive the mystery of the eloquent speech by extracting the effective principles of utterance. The premise of Persian Dari rhetoric books is based on the translation of Arabic rhetorical books with several inserted Persian examples, and has long been quoted the same as a few frequent old examples of the deceased, which indicates that the authors do not properly understand the rhetoric. In this article, the book "Rhetoric 1 (semantics)", which is the textbook of the largest university in the country, Payame Noor, was criticized and evaluated in terms of form, content, methodology and theory. Among the merits of the book, it is possible to mention the topics of semantics on the basis of the Persian grammar categories. Among its defects, it is possible to mention the imposition of the rules of Arabic rhetoric on Persian language, the disregard for the dynamics of language, the appropriation of semantics to literary language, the old black or white (biased) attitude towards Rhetoric, lack of attention to the work’s wholeness and inattentiveness to the oral and auditory aspects of language.
