نگاهي اجمالي بر ترجمه‌ هاي محمدتقي غياثي از اميل زولا

A brief look at translations of Mohammad Taghi Ghiasi from Emile Zola

نقد ترجمه از شاخه‌ هاي اصلي‌ ترجمه ‌شناسي‌ كاربردي محسوب مي شود و ارزيابي ترجمه، زيرمجموعه‌ اي از نقد ترجمه است. در ارزيابي، تمركز منتقد بيشتر بر غلط ‌يابي است كه به آن نقد كمّي مي ‌گوييم. اما در يك نقد جامع، به جنبه ‌هاي كيفي و فرامتني هم بايد پرداخت. ارائه اولين ترجمه از آثار مهمِ يك نويسنده تاثيرگذار، بسيار حساس و پراهميت است. محمدتقي‌ غياثي يكي‌ از مترجمان شناخته شده است كه سه‌ اثر از مجموعۀ بيست ‌جلدي روگُن ماكار را ترجمه كرده است. سه كتاب زمين، سهم سگان شكاري و دارايي خانواده روگن، كه در حال حاضر تنها ترجمه‌ هاي موجود از آن ها ترجمه‌ هاي غياثي هستند. در اين نوشته، پس از مقدمه ‌ا‌ي دربارۀ معيارهاي نقد ترجمه و تمايزش با ارزيابي، نگاهي‌ كلي‌ داريم به ترجمه ‌هاي غياثي از زولا. نگارنده بر آن است تا با برجسته كردن ويژگي ‌‌هاي تكرار شده و مشترك در هر سه‌ اثر، به نوعي به رويكرد و عادات مترجم دست يابد

Translation Criticism is one of the main branches of applied translation studies and human translation evaluation is a subset of translation criticism. In the evaluation, the critic's focus is more on the finding errors, which is called a quantitative critique, but in a comprehensive critique, the qualitative and hypertext aspects are also considered. It is very sensitive and important to present the first translation of the works of an influential writer. Mohammad Taghi Ghiasi, is one of the renowned translators who has translated three books of the twenty-volume collection of Rougon-Macquart. The only available translations of three books of The Earth, La Curée and The Fortune of the Rougons belong to Ghiasi. In this essay, after an introduction about assessment criteria for translation and its differentiation with evaluation, we have a general look at Ghiasi translations of Zola’s works. The writer is trying to explore the translator’s approach and attitude by highlighting the repeated and common features in all three books.