سخن دبير اين شماره

در شمارۀ 38 پژوهشنامۀ انتقادي، كه نسخۀ برخط آن در بهار 1395 در اختيار خوانندگان گرامي قرار گرفت، اعلام كرده بوديم كه كميتۀ تخصصي زبان و ادبيات فرانسۀ پژوهشگاه علوم انساني قصد دارد در ويژه ‌نامه هاي بعدي ا‌ش از نقد كتابهاي منفرد فراتر رود و مجموعه آثار هريك از پژوهندگان ايرانيِ زبان و فرهنگ فرانسوي را در قالب پرونده هايي مستقل به ارزيابي بنشيند. پيش از اعلام اين تصميم، اعضاي كميته نقد و بررسي كتاب هاي دكتر محمدتقي غياثي را در دستور كار خود قرار داده بودند. دو عامل اصلي در اين انتخاب نقش داشتند. نخست آن كه آثار دكتر غياثي، بر خلاف بسياري از ديگر توليدات دانشگاهي در گرايش هاي مختلف زبان فرانسه، توانسته بودند خود را از حصر دانشگاه برهانند و به ميان طيف هايي از خوانندگان عام راه يابند. دوم اين كه حوزه هاي كاري اين مترجم و پژوهشگر به قدر كافي متنوع بودند تا هريك از همكاران ما بتواند به فراخور گرايش تخصصي اش مطالعۀ بخشي از آثار او را بر عهده گيرد و قضاوتي درخور را دربارۀ آن ها اعمال كند.