تأثير آموزش مؤلفه‌هاي هوش هيجاني بر اضطراب پرستاران شاغل در شهر سبزوار

The Impact of Emotional Intelligence Training on Reducing Anxiety of Practitioner Nurses in Sabzevar

زمينه و هدف: پرستاران ازجمله افرادي هستند كه همواره درمعرض آسيب ­هاي ناشي از اضطراب قراردارند. اين استرس­ها مي­تواند روي ­سلامت رواني و نيز عملكرد پرستاران تأثير منفي بگذارد. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسي تأثير آموزش هوش هيجاني بر وضعيت اضطراب پرستاران شاغل در بيمارستان­هاي شهر سبزوار انجام شد. موادّ و روش­ها: در اين مطالعه­ تجربي، تعداد 135 نفر از پرستاران شاغل در بيمارستان­هاي سبزواردر سال 1393، به صورت به ­روش تصادفي ساده انتخاب شدند. سپس از طريق پرسش­نامه و مصاحبه­ حضوري معيارهاي ورود و خروج، كنترل و پس احراز شرايط ورود به مطالعه و پس از تكميل فرم رضايت­ نامه وارد مطالعه شدند. سپس به­ صورت، نمونه­ به­ صورت تصادفي به دو گروه مورد و كنترل تقسيم شدند. در ابتدا توسط تمام نمونه­ پرسش­نامه­ هاي مشخصات فردي، هوش هيجاني بار-اون و اضطراب وضعيتي و صفتي اشپيل برگر تكميل شد. سپس گروه مورد مؤلفه ­هاي هوش هيجاني را طي شش جلسه توسط يك متخصص روان­شناسي آموزش ديدند. درنهايت در پايان دوره آموزش مجدداً پرسش­نامه­ ها از هر دو گروه، تكميل و در پايان نتايج به­ دست آمده ازطريق آزمون­ هاي تي زوجي، تي دو نمونه ­اي مستقل،Monte Carlo و آزمون ناپارامتري كاي-دو در محيط نرم افزار نسخه­ ي 20SPSS آناليز و مقايسه شدند. سطح معنا­داري (p<0.05) در نظرگرفته شد. يافته ­ها: يافته­ هاي مطالعه نشان دادميزان هوش هيجاني در آغاز مطالعه در گروه مداخله و كنترل به ترتيب 34/02±319 /06 و 31/62±333/76 بود و بعد از مداخله 29/67±350/11 و 43/84±330/49 شد. ميزان اضطراب كل در گروه مورد قبل از مداخله 15/76±84/95 و در گروه كنترل 13/77±77/61 بود و بعد از مداخله در گروه مورد 13/55±72/98 و در گروه كنترل 15/68 ±79/52 شد كه اين تفاوت از نظر آماري معنادار بود (p<0.001). نتيجه ­گيري:يافته­ هاي مطالعه نشان مي­دهد با افزايش نمره­ هوش هيجاني به­ علت اثر آموزش مؤلفه ­هاي هوش هيجاني؛ ميزان اضطراب صفتي و وضعيتي به­ طور معنادار كاهش مي­يابد.

Background & Objectives: Nurses are the individuals who have been exposed to damage caused by improper anxiety. This stress can affect the mental health and nursing performance. So the present study aimed to investigate the effect of emotional intelligence on the anxiety levels of nurses working in hospitals of Sabzevar. Materials & Methods: In this randomized trial, 135 nurses working in Sabzevar hospitals were enrolled and then randomly were assigned to intervention and control groups. The samples were completed demographic questionnaire, questionnaire of emotional intelligence (Bar-One), and Spiel-Berger’s Situational and Characteristic anxiety questionnaires. Then the components of emotional intelligence were trained for intervention group. In termination of training questionnaires were completed and analyzed by T-test and non-parametrical tests and pResults: Totally, 80% of samples were female and average age was 32.11±6.68 years. Before intervention the deference between groups was not significant (p<0.05). After intervention a negative relationship was found for emotional intelligence between tow groups. Also the relation between Situational and Characteristic anxiety in studied groups was significant (p<0.003). After intervention the emotional intelligence has a higher score than before intervention and anxiety status showed a lower status than before intervention in intervention group (p<0.001). Conclusion: Our results show an inverse significant relation between emotional intelligence score and anxiety status, so that nurses with training of emotional intelligence components have a lower anxiety status.