بررسي نقش و اثر برخي مقاومت‌هاي آنتي‌بيوتيكي در گسترش سويه‌هاي استافيلوكوكوس اورئوس بيماري‌زا در نمونه‌هاي باليني مختلف

Survey the Role and Effect of Some Antibiotic Resistance in the Spread of Pathogenic Strains of Staphylococcus aureus in Different Clinical Specimens

زمينه و هدف: استافيلوكوكوس اورئوس داراي عوامل بيماري‌زاي متعددي است. مقاومت‌هاي آنتي‌بيوتيكي ممكن است ميزان تهاجم اين باكتري را افزايش دهد. هدف از اين مطالعه، تعيين نقش و اثر برخي مقاومت‌هاي آنتي‌بيوتيكي در گسترش سويه‌هاي استافيلوكوكوس اورئوس بيماري‌زا در نمونه‌هاي باليني مختلف مي‌باشد. مواد و روش‌ها: 95 ايزوله باليني استافيلوكوكوس اورئوس از نمونه‌هاي باليني مختلف جمع‌آوري شد. الگوي مقاومت‌ آنتي‌بيوتيكي با روش ديسك ديفيوژن (كربي-باير) براي 6 كلاس مختلف تعيين گرديد. شناسايي ژن‌هاي عامل چسبندگي در ايزوله‌هاي به‌دست آمده با استفاده از روش Multiplex PCR و پرايمرهاي اختصاصي انجام گرفت. براي تجزيه و تحليل نتايج به‌دست‌آمده از نرم‌افزار GraphPad Prism نسخه 6 و آزمون‌هاي آماري كاي دو استفاده گرديد. 05/0p≤ معني‌دار در نظر گرفته شد.يافته‌ها: از 95 ايزوله استافيلوكوكوس اورئوس، 29 ايزوله (52/30 درصد) مقاوم به متي‌سيلين، 12 ايزوله (63/12 درصد) مقاوم به كليندامايسين، 48 ايزوله (52/50 درصد) مقاوم به گاتي‌فلوكساسين، 88 ايزوله (63/92 درصد) مقاوم به جنتامايسين، 57 ايزوله (60 درصد) مقاوم به اريترومايسين و 79 ايزوله (15/83 درصد) مقاوم به تتراسياكلين بودند. ژن‌هاي fnbA در 14 ايزوله (73/14 درصد)،fnbB در 29 ايزوله (52/30 درصد)،fib در 21 ايزوله (10/22 درصد) ،clfA در 17 ايزوله (89/17 درصد) و clfB در 19 ايزوله (20 درصد) حضور داشتند. ارتباط معني‌داري بين مقاومت به آنتي‌بيوتيك‌هاي ماكروليدي، تتراسايكليني، بتالاكتامي، لينكوزاميدي و آمينوگليوزيدي و عوامل بيماري‌زا ديده شد.نتيجه‌گيري: عوامل چسبندگي در استافيلوكوكوس اورئوس احتمالاً سبب برخي تغييرات ساختاري و زمينه‌ساز بروز مقاومت به كلاس‌‌‌‌هاي مختلف آنتي‌بيوتيك مي‌شود.

Background and Aim: Staphylococcus aureus(S.aureus) has many pathogens. Antibiotic resistance may increase the invasion of this bacterium. The aim of this study was to determine the role and effect of some antibiotic resistance in the spread of pathogenic strains of S.aureus in different clinical specimens. Materials and Methods: 95 clinical isolates of S.aureus were collected from different clinical specimens. Antibiotic resistance pattern was determined by Disc diffusion method (Kirby-Bauer) for 6 different classes. Identification of adhesion agent genes in isolated isolates was performed using Multiplex-PCR and specific primers. For analysis of the results, GraphPad Prism version 6 and ꭕ2 statistical sampling was used. p≤0.05 was considered significant. Findings: Of 95 isolates of S.aureus, 29 isolates (30.52%) were resistant to methicillin, 12 isolates (12.63%), resistant to clindamycin, 48 isolates (50.52%), resistant to gatyfloxacin, 88 (92.63%) isolates resistant to gentamicin, 57 (60%) isolates resistant to erythromycin and 79 isolates (83.15%) were resistant to tetracycline. fnbA genes were isolated in 14 isolates (14.73%), fnbB in 29 isolates (30.52%), fib in 21 isolates (22.10%), clfA in 17 isolates (17.89%) and clfB in 19 isolates (20%). There was a significant correlation between resistance to macular antibiotics, tetracycline, beta-lactam, lacosamide, aminoglycoside and pathogens. Conclusion: The adhesion factors in S.aureus possibly cause some structural changes and cause resistance to various antibiotic classes.