چهارچوبي براي استعداد يابي و جانشين پروري در نظام آموزش عالي

A Framework for Talent Spotting and Succession Planning in Higher Education System

پژوهش حاضر با هدف تدوين چهارچوبي مناسب براي فرايند استعداديابي و جانشين‌پروري در نظام آموزش عالي با رويكرد پژوهش آميخته انجام گرفت. ابتدا با بررسي گسترده ادبيات پژوهش به بررسي و استخراج ابعاد و مؤلفه‌هاي مختلف استعدادپروري و جانشين‌پروري از ديدگاه صاحب‌نظران متعدد به‌روش تحليل محتواي جهت‌دار و تلخيصي و انجام مصاحبه‌هاي نيم‌ساختاريافته پرداخته شد. سپس عوامل استخراج‌شده توسط 30 نفر از خبرگان كه داراي يكي از دو شرايط تحصيلات عالي در حوزه مديريت منابع انساني وتدريس اين دروس در دانشگاه يا اشتغال در سطوح ارشد مديريتي حوزه منابع انساني دانشگاها و مؤسسات آموزش عالي مي‌باشند اعتباريابي گرديد. با استفاده از روش دلفي، آزمون فريدمن و ضريب هماهنگي كندال، شش تم اصلي، 18 مؤلفه فرعي و 118 شاخص و مفهوم نهايي استخراج شد و چارچوب منسجمي برپايه عوامل علّي، عوامل زمينه‌اي، مدل‌سازي شايستگي، نخبه‌يابي، توانمندسازي و نگهداشت ارائه شده است.

This research is aimed at developing a proper framework for the talent spotting and succession planning in higher education system through a mixed research approach. In the beginning phase, various aspects and components of talent spotting and succession planning were investigated from the viewpoints of several experts through directional and summary content analysis and semi-structured interviews. Then, the identified factors were validated by 30 experts having either higher education degrees in human resource management courses or being involved in teaching of these courses at university level, or being employed at senior levels of human resource management at universities or higher education institutions. Using Delphi method, Friedman test and Kendall coordination coefficient, six main themes, 18 sub-components and 118 indicators and final concepts were identified. Finally, a coherent framework based on causative factors, contextual factors, competence modeling, elitism, empowerment and maintenance were presented.