مدل سازي رضامندي زيستگاه براي داركوب سياه و داركوب خالدار بزرگ با استفاده از رگرسيون منطقي

ﺣﻔﻆ ﺗﻨﻮع زﯾﺴﺘﯽ ﯾﮑﯽ از اﻫﺪاف اﺻﻠﯽ ﺣﻔﺎﻇﺖ از ﺣﯿﺎت وﺣﺶ اﺳـﺖ. اﻣـﺮوزه از دﺳـﺖ رﻓـﺘﻦ زﯾﺴـﺘﮕﺎه ﯾﮑـﯽ از ﺑﺰرﮔﺘـﺮﯾﻦ ﺗﻬﺪﯾـﺪﻫﺎ ﺑـﺮاي ﺗﻨﻮع زﯾﺴﺘﯽ ﺳﺮاﺳﺮ ﺟﻬﺎن ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ. در اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ، رﺿﺎﻣﻨﺪي زﯾﺴﺘﮕﺎه دارﮐﻮب ﺳﯿﺎه و دارﮐﻮب ﺧﺎﻟﺪار ﺑﺰرگ در ﺟﻨﮕﻞ ﺷﺴﺖ ﮐﻼﺗﻪ ﺑﺮرﺳﯽ ﺷﺪ. ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎي ﻣﺤﯿﻂ زﯾﺴﺘﯽ ﺷﺎﻣﻞ ﺗﯿﭗ ﭘﻮﺷﺶ ﺟﻨﮕﻠﯽ، ﻋﻮاﻣﻞ ﺗﻮﭘﻮﮔﺮاﻓﯽ و وﯾﮋﮔﯽ ﻫﺎي ﺳﺎﺧﺘﺎر ﭘﻮﺷﺶ ﮔﯿﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه داده ﻫـﺎي ﺣﻀﻮر و ﻋﺪم ﺣﻀﻮر دو ﮔﻮﻧﻪ دارﮐﻮب در ﻫﺮ ﯾﮏ از 105 ﭘﻼت ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﺮداري ﺑﻪ ﺷﻌﺎع 25 ﻣﺘﺮ ﺛﺒﺖ ﺷﺪ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺣﺎﺻـﻞ از ﺗﺤﻠﯿـﻞ آﻣـﺎري ﺑـﺮ اﺳﺎس رﮔﺮﺳﯿﻮن ﻣﻨﻄﻘﯽ دوﮔﺎﻧﯽ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﺷﺎﺧﺺ ﻫﺎي ﻣﺤﺪودﮐﻨﻨﺪه ﺣﻀﻮر دارﮐﻮب ﺳﯿﺎه ﺑﯿﺸﺘﺮ از دارﮐﻮب ﺧﺎﻟﺪار ﺑﺰرگ اﺳﺖ. اﯾﻦ ﻧﺘـﺎﯾﺞ ﻣﺸﺨﺺ ﮐﺮد ﮐﻪ دارﮐﻮب ﺧﺎﻟﺪار ﺑﺰرگ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮي ﺑﺮاي ﺳﺎزﮔﺎري اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻨﺒﻊ ﺑﺮاي اﻧﺘﺨﺎب زﯾﺴﺘﮕﺎه در ﻣﻘﯿﺎس ﻣﺤﻠﯽ دارد. در ﻣﻘﺎﺑـﻞ، دارﮐﻮب ﺳﯿﺎه ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﮔﻮﻧﻪ ﺗﺨﺼﺺ ﮔﺮاي زﯾﺴﺘﮕﺎﻫﯽ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد. ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ وﯾﮋﮔﯽ ﻫﺎي زﯾﺴﺘﮕﺎﻫﯽ ﺑـﯿﻦ دو ﮔﻮﻧـﻪ دارﮐـﻮب، ارﺟﺤﯿـﺖ ﻗﻮي را ﺑﺮاي درﺧﺘﺎن ﻣﺮده، ﻣﺨﺼﻮﺻﺎً ﺧﺸﮑﻪ دارﻫﺎ (ﺑﺎ ﺿﺮﯾﺐ 0/589 ﺑﺮاي دارﮐﻮب ﺳﯿﺎه و 0/458 ﺑﺮاي دارﮐﻮب ﺧﺎﻟﺪار ﺑﺰرگ) ﻧﺸﺎن داد. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ، در ﺳﯿﺎﺳﺖ ﻫﺎي آﺗﯽ ﺣﻔﺎﻇﺖ و ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺟﻨﮕﻞ، ﺣﻔﺎﻇﺖ از درﺧﺘﺎن ﻣﺮده و در ﺣﺎل ﺗﺠﺰﯾﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺣﺴﺎب آورده ﺷﻮد. ﺑﻪ اﯾـﻦ ﻃﺮﯾـﻖ دﯾﮕﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎي دارﮐﻮب و ﻫﻤﯿﻦ ﻃﻮر ﺟﺎﻣﻌﻪ آﺷﯿﺎن ﮐﻨﻨﺪه ﻫﺎي دوﻣﯿﻦ ﺳﻮد ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﺮد.