رواسازي مقياس مواجهه كودك با خشونت خانگي

The validaton of Violence Scal Child Exposure to Domestic

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسي پايايي و روايي و هنجاريابي مقياس مواجهه كودك با خشونت خانگي انجام شد. روش: جامعه آماري تحقيق، همه دانش آموزان پايه اول و دوم دبيرستان هاي شهر تهران در سال تحصيلي 1391-1390 بودند. نمونه اي به حجم 1212 نفر (597 دختر) با روش نمونه گيري چندطبقه اي انتخاب شد؛ سپس، مقياس مواجهه كودك با خشونت خانگي (ادلسون و جانسون و شين، 2007) به فارسي ترجمه و ماده هاي آن با فرهنگ ايراني متناسب و در نمونه اجرا شد. داده ها با استفاده از آماره هاي توصيفي و محاسبه ضريب هم بستگي پيرسون و آزمون تي زوجي تحليل شد. يافته ها: بررسي ساختار عاملي، نشان دهنده وجود هفت عامل است كه عبارت است از: مواجهه با خشونت پدر عليه مادر، مواجهه با مشاجره والدين، درگيرشدن كودك در خشونت والدين، مواجهه با خشونت در محله يا مدرسه، مواجهه با عوامل خطرزاي خانوادگي، مواجهه با خشونت ازطريق استفاده از فناوري هاي تصويري خشونت بار و خشونت بزرگ سالان عليه كودك. اين عوامل، درمجموع 60٫04 درصد كل واريانس سازه را تبيين مي كنند. اجراي هم زمان مقياس مواجهه كودك با خشونت خانگي با پرسش نامه مواجهه با خشونت جسمي والدين نيز حاكي از روايي هم گراي پذيرفتني اين مقياس است. همچنين، باتوجه به ضريب آلفاي به دست آمده براي كل مقياس (a=./89) و ضريب پايايي باز آزمايي (r=./86)، مي توان گفت مقياس مواجهه كودك با خشونت خانگي از پايايي مناسبي برخوردار است. بحث: گونه فارسي مقياس مواجهه كودك با خشونت خانگي، از پايايي و روايي خوبي براي سنجش مواجهه كودكان ايراني با خشونت خانگي برخوردار است

Introduction: This study aimed to examine the reliability and validity and standardization the «Child exposure to domestic violence scale». Method: The statistical population included the high school students from First Grade and Second Grade in Tehran in the school year of 2011-2012. A total cohort of 1،212 (615 male and 597 female)، selected by stratified Sampling. «Child Exposure to Domestic Violence» Scale (Edleson، Johnson & Shin، 2007) was translated into Persian، it`s items appropriated to Iranian culture، and was conducted in sample. The data was analyzed using SPSS16 by conducting descriptive and analytical operations such as absolute and relative frequency، mean، standard deviation، Pearson correlation coefficient، paired t-test، and exploratory factor analysis. Findings: Exploratory factor analysis revealed that the scale measured seven subscales: “exposure to father’s violence against the mother”، “exposure to parental conflicts”، “child’s involvement in parent’s violence”، “exposure to violence in school or community”، “exposure to family risk factors”، “exposure to violence through the use of violent video technologies”، and “adult violence against child” that justified 60/04% of the total variance of the scale. The correlation between the scores of the CEDV and “exposure to parental physical violence questionnaire” (Vameghi، 1385) showed an acceptable convergence validity. Also، the total Cronbach''s alpha coefficient (.89) and the test –retest reliability coefficient showed that “child exposure to domestic violence scale” has satisfactory reliability. Ther was a statistically significant difference in means of the scale for both boys and girls groups. The same result was found in all subscales (except for exposure to family risk factors subscale). Therefore، the normalization was carried out with regard to gender. Conclusion: The “child''s exposure to domestic violence” scale has satisfactory reliability and validity and to run in the Iranian childrens is useable