رابطه سرمايه اجتماعي با كيفيت زندگي در استان هاي كشور

The effect of Human Capital on Quality of Life in Provinces

مقدمه: كيفيت زندگي ابزار نيرومندي در برنامه ريزي هاي توسعه اي يك جامعه است كه يكي از نقش هاي مهم آن در توسعه، ارتقاي كيفيت زندگي است. در اين راستا، اين مقاله به بررسي رابطه سرمايه انساني (با تاكيد بر تعداد دانش آموختگان آموزش عالي (به تفكيك مقاطع كارشناسي، كارشناسي ارشد و دكتري) و كيفيت زندگي در استان هاي كشور پرداخته است. روش: تحقيق حاضر با استفاده از داده هاي سري زماني استان هاي كشور طي دوره زماني (1382- 1388) و با بكارگيري مدل اثرات ثابت در روش پانل ديتا انجام گرفته است. يافته ها: متغيرهاي سرمايه انساني و نسبت شهرنشيني در استان ها اثر مثبت و جمعيت اثر منفي روي كيفيت زندگي استان هاي كشور داشته اند. همچنين، ميزان تاثيرگذاري مقطع كارشناسي كمتر از دو مقطع كارشناسي ارشد و دكتري بوده است. بحث: با توجه به ميزان تاثيرگذاري كمتر دانش آموختگان مقطع كارشناسي علي رغم صرف هزينه و وقت نسبت به مقاطع كارشناسي ارشد و دكتري در افزايش توليد، دولت مي تواند سياست هاي خود را در امر آموزش عالي به ويژه در مقطع كارشناسي به گونه اي شكل دهد تا باعث تشويق آموزش و بالابردن كيفيت آموزشي در جهت استفاده بهينه از مهارت ها و دانش در زمينه توليد و افزايش آن شود.

Introduction: Economic development and improvement in life quality is the main objective of all societies in all levels. To this end، it is necessary to have a better understanding of factors affecting individual life quality. Quality of Life Index (QLI) is a suitable tool that reflects socio-economic condition of a society. Thus، QLI can be employed as a major tool in local and national development plans. Human capital، however، has a vital role in life quality through which development is affected. Method: In this paper، the relationship between human capital (represented by the graduated people in bachelors، master and PhD) and QLI in all Iranian provinces is studied. To this end، using time series data of all provinces during the period of 2003-2009، and employing fixed effect in panel data model، the effect of human capital on QLI of all provinces is examined. Findings: The results show that human capital، adult literacy rate and urban population rate have positive and significant effect on QLI of Iranian provinces. However، population has a negative and significant effect on QLI of provinces. Conclusion: The results show that human capital has a significant effect on economic growth and، therefore، on life quality of people. However، the number of postgraduates (master and PhD) has had more effects on life quality compared with graduates (bachelors). Thus، government is suggested to increase investments on higher education if it is to improve life quality of individuals in Iranian provinces.