بررسي مقايسه اي نتايج تشخيصي سيتولوژي و بيوپسي افيوژن بدخيم پلور در بيماران مراجعه كننده به بيمارستان شهيد صدوقي يزد بين سال هاي 1383 تا 1393

Comparison between Cytologic and Pathologic Diagnostic Results of Malignant Pleural Effusion in Patients Admitted to Shahid Sadughi Hospital during 2004-2013

مقدمه: افيوژن پلورال بدخيم به عنوان دومين علت شايع افيوژن هاي اگزوداتيو شناخته مي شود. انجام توراكوسنتز و بررسي سيتولوژي روشي ساده و موثر بوده و نسبت به بيوپسي، آسان تر است و براي بيمار با درد كمتري همراه است. همچنين خطرات آن به مراتب كمتر از بيوپسي مي باشد. مطالعه حاضر با هدف مقايسه نتايج سيتولوژي و بيوپسي پلور در افيوژن هاي پلورال بدخيم جهت تعيين روش ارجح براي تشخيص، انجام شده است. روش بررسي: مطالعه حاضر، از نوع مقطعي-تحليلي است كه در يك دوره 10 ساله(فروردين 1383 تا 1393) تمامي نمونه هاي پونكسيون مايع پلور ارسال شده به بخش پاتولوژي بيمارستان شهيد صدوقي يزد كه در بررسي سيتولوژي يا بيوپسي، تشخيص بدخيمي داشتند تحت بررسي قرار گرفت و اطلاعات مورد نياز، جمع آوري گرديد. سپس، داده ها توسط نرم افزارspss نسخه 19 و تست هاي آماري Chi- square و fisher''s exact test تجزيه و تحليل شدند. نتايج: از مجموع 61 مورد افيوژن پلورال بدخيم، 31 نفر مرد(8 /50 درصد) و 30 نفر زن(2/ 49 درصد) بودند. در 39 بيمار(9/ 63 درصد) نتايج سيتولوژي مايع مثبت و در 56 مورد(8/ 91 درصد) بيوپسي سوزني پلور مثبت بود. بيوپسي و سيتولوژي 34 بيمار(7/ 55 درصد) در تشخيص بدخيمي با هم مطابقت داشتند و در27 مورد تطابقي بين سيتولوژي و پاتولوژي وجود نداشت، 22مورد(1/ 36 درصد) بيوپسي و در 5 مورد(2/ 8 درصد) سيتولوژي، مثبت گزارش شده بود. نتيجه گيري: با توجه به نتايج اين مطالعه، بررسي سيتولوژي مايع پلور به عنوان روشي غيرتهاجمي و سريع براي تشخيص بيماران با افيوژن بدخيم پلور مناسب ميباشد. بازده تشخيصي اين روش، با تكرار سيتولوژي مايع پلور، بهبود مي يابد.

Introduction: Malignant pleural effusion is recognized as the second most common cause of exudative pleural effusion. Thoracentesis and cytological examinations are regarded as simple procedures that can be performed easier than biopsy presenting less pain and danger. Hence، this study aimed to compare the results of malignant pleural fluidcytology and pathology of effusions in order to determine an appropriate method for malignant pleural effusion dignosis. Methods: The design of this study was a cross-sectional analytical survey of all pleural puncture samples (obtained from 1383-1393) which were diagnosed malignant via cytologic or pathologic analysis in the pathology department of Shahid Sadoughi hospital. After the required data were collected by a questionnaire، SPSS software( ver. 19) was applied via Chi- square and fisher’ s exact tests in order to analyze the study data. Results: Out of 61 malignant pleural effusion cases، 31 (50.8%) were males and 30 (49.2%) were females. 39 cases (63.9%) were reported to have positive cytology results and 56 cases were reported to have positive (91.8%) pleuralneedle biopsies. Biopsy and cytology (55.7% of cases) were matched in regard with malignancy diagnosis. However،within 27 cases this correspondence was not observed between cytology and pathology results. In general، 22 (36.1%) biopsies and 5 (8.2%) cytologies were reported to be positive . Conclusion: The study results revealed that pleural fluid cytology can be considened as a noninvasive and rapid diagnostic method in order to diagnose malignant pleural effusions. The diagnostic efficiency of this method can be improved via repeating pleural fluid cytology.