تأثير اينرسي دانش و شدت كارآفريني بر عملكرد برند

درك يك مدير از محيط، ظرفيت تاثيرگذاري بر راهبرد ها و رفتارهاي سازماني مختلفي را دارد؛ به خصوص ادراك هايي كه محرك رويكردهاي يادگيري سازماني و كارآفريني مبتني بر راهبرد بازاريابي است. سازمان هايي كه در يك محيط رقابتي فعاليت مي كنند، تمايل دارند روش هاي نوآورانه اي را براي اجراي فعاليت هاي ايجادكننده ارزش دنبال كنند كه مستلزم توسعه قابليت هاي يادگيري است. مبناي يادگيري، دانش است. هنگام مواجه با مشكل ها، افراد براي دستيابي به راهكار معمولاً به دانش و تجربه گذشته خود رجوع مي كنند. اين راهبرد حل مشكل روتين، «اينرسي دانش» نام دارد. هدف پژوهش حاضر مفهوم سازي اينرسي دانش و شدت كارآفريني و بررسي تاثير اين عوامل بر عملكرد برند سازمان است. اين پژوهش با رويكردي تركيبي عوامل درون سازماني و برون سازماني موثر بر عملكرد برند سازمان را بررسي كرده است. به اين منظور از ميان سازمان هاي فعال در صنعت فناوري اطلاعات، 210 نمونه بر اساس تعريف جكسون و به روش نمونه گيري طبقه اي انتخاب شد. روش پژوهش به لحاظ هدف كاربردي و به لحاظ ماهيت توصيفي-پيمايشي است و از پرسشنامه براي جمع آوري داده ها استفاده شده است. نتايج تجزيه و تحليل اطلاعات با استفاده از روش معادلات ساختاري نشان داد كه نوآوري سازماني و قابليت يادگيري سازماني در سه بُعد يادگيري متمركز بر بازار، يادگيري متمركز بر رابطه و يادگيري متمركز داخلي، نقش ميانجي را در ارتباط ميان اينرسي دانش و شدت كارآفريني با عملكرد برند ايفا مي كنند.