طراحي الگوي توسعه ي آموزش عالي ايران در افق چشم انداز 20 ساله ي كشور با تمركز بر نگرش امنيتي- سياسي

كارآمدسازي و بهبود مستمر نظام آموزش عالي يكي از مهم ترين عوامل موثر بر توسعه ي جامعه مي باشد. اهميت نظام آموزش عالي در هدايت و سازماندهي منابع آموزشي، پژوهشي و فناوري به گونه اي كه ارتباط اين سه حوزه تقويت شده و عملكرد آنها منتج به دستيابي كشور به چشم انداز ايده آل و مورد انتظار شود، برجسته مي شود. دستيابي به حداكثر كارايي و اثربخشي نظام آموزش عالي در راستاي توسعه ي كشور نيازمند الگويي است كه توسعه ي آموزشي عالي را در تمامي جهات تامين نمايد. پژوهش حاضر با هدف تدوين الگوي توسعه در حوزه ي آموزش عالي كشور با تاكيد بر دو بعد امنيتي و سياسي جهت دهي شده است كه از اين رهگذر در سه حوزه ي آموزش، پژوهش و فناوري كه سه كاركرد اصلي نظام فوق مي باشند، به شناسايي الگو و جهت گيري مطلوب اقدام شده شده و سپس با بررسي نحوه، ميزان و اولويت اثرگذاري و مشاركت هريك از اين عوامل در ساختار توسعه ي آموزش عالي، به بسط و تبيين الگوي مذكور و اجزاي آن پرداخته و در نهايت الگوي كلان وضع مطلوب در اين مسير، تدوين شده است. لازم به ذكر است كه از بين عوامل ده گانه ي اصلي شناسايي شده براي توسعه ي آموزش عالي، تمركز اين مقاله بر روي دو عامل سياسي و امنيتي است. اين تحقيق، يك پژوهش بنيادي بوده و مبتني بر بررسي اسناد بالادستي، منابع و مراجع موجود بوده و براي جمع آوري داده از نظرات خبرگان و متخصصان حوزه ي آموزش عالي استفاده شده است. در نهايت نيز مبتني بر نتايج تحقيق، الگوي مطلوب توسعه ي نظام آموزش عالي در دو بعد امنيتي و سياسي احصا و ارائه شده است