راهبرد آمريكا در مبارزه با تروريسم و تاثيرآن بر گسترش ناامني هاي داخلي پاكستان (با تاكيد بر فعاليت هاي طالبان پاكستاني)

با وقوع حوادث 11 سپتامبر 2001، نبرد با تروريسم به يكي از اصول محوري سياست خارجي آمريكا تبديل شد و سياست هاي تهاجمي عليه برخي كشورها در دستور كار قرار گرفت. راهبرد آمريكا در مبارزه با تروريسم بعد از حوادث 11سپتامبر 2001، پاكستان را با تحولات جديدي مواجه نمود. بعد از اين رويداد پاكستان خود را به صورت حامي اهداف آمريكا نشان داد و در دوازدهم سپتامبر 2001، رسماً پايان حمايت خود را از طالبان اعلام نمود و به ائتلاف جنگ عليه تروريسم پيوست. از نظر هدف، پژوهش حاضر از نوع كاربردي با بهره گيري از روش توصيفي- تحليلي در پي پاسخ به اين سوال اصلي پژوهش است كه«چرا راهبرد مبارزه با تروريسم آمريكا باعث گسترش ناامني در پاكستان از سوي طالبان پاكستاني گرديد؟» اين سوال با استفاده از نظريه ي اتحادها و ائتلاف هاي نظامي مورد بررسي قرار گرفت. يافته هاي تحقيق حاكي از آن است كه ورود پاكستان به ائتلاف نبرد با تروريسم تحت رهبري آمريكا علاوه بر بازتاب منفي در سطح افكار عمومي پاكستان، سبب واگرايي پشتون هاي طالباني با دولت پاكستان شد و ائتلاف گروه هاي راديكال پشتون در دو كشور افغانستان و پاكستان حول محور«تحريك طالبان پاكستاني» را در پي داشت. بنابراين، راهبرد مبارزه با تروريسم آمريكا در پاكستان و حملات هواپيماهاي بدون سرنشين به مناطق قبايلي اين كشور سبب ايجاد اهداف و منافع مشترك براي گروه هاي به اصطلاح جهادي شد و همين امر سبب شد تا اين گروه ها اقدامات خود را در داخل مرزهاي پاكستان متمركز سازند كه نتيجه ي آن گسترش ناامني هاي داخلي در حوزه ي سرزميني پاكستان مي باشد.