بن مايه هاي بيداري اسلامي با مطالعه ي موردي بحرين

آنچه به عنوان بيداري اسلامي يا بهار عربي وارد ادبيات مربوط به سياست و حكومت در خاورميانه شده و موجبات سرنگوني حكومت هاي اقتدارگرا و متحد غرب در تونس، مصر و ليبي را فراهم نموده است و پايه هاي رژيم هاي ديكتاتوري عربي را در سراسر جهان عرب سست كرده است، كم و بيش داراي نقاط اشتراكي هستند كه ناشي از هويت اسلامي و عربي اين كشورهاست، ولي عوامل متعدد داخلي و منافع بعضاً متفاوت كشورهاي منطقه و بازيگران بين المللي، شدت و ضعف و نوع اين تحولات را در هر كشور دستخوش تغييراتي متفاوت با ساير كشورها كرده است. در اين نوشتار، تلاش مي گردد تا چگونگي شرايط بحرين نيز بررسي شود. بنابراين، سوال اين مقاله عبارت است از اين كه «شرايط بحرين با توجه به دلايل بيداري اسلامي و سقوط حكام ديكتاتور در كشورهاي عربي و در مقايسه با ساير كشورهاي عرب در چه موقعيتي قرار دارد؟ اين سوال مهم كه آيا بيداري اسلامي در بحرين به سقوط مي انجامد يا خير؟» بر اين اساس، فرضيه ي اين مقاله عبارت است از اين كه «در ميان اعتراضات اكثريت شيعه ي بحرين به رژيم آل خليفه در پي حوادث بيداري اسلامي، به دليل بافت مذهبي متفاوت و متكثر و منافع كشورهايي چون آمريكا و عربستان شرايط متفاوتي را تجربه مي كند. علي رغم سركوب گسترده در بحرين، به نظر مي رسد كه حكومت آل خليفه بازساز مشروعيت و وجهه ي از دست رفته، خود را در ميان اكثريت معترض ملت بحرين مجدداً احيا كند. روش تحقيق در اين پژوهش به صورت توصيفي- تحليلي مي باشد.