خدمت سربازي حرفه اي از منظر قرآن و نهج البلاغه

دفاع و حفظ امنيت، در زمره ي نخستين وظايف حكومت قلمداد مي شود. دولت ها براي انجام اين وظيفه ي خطير از شيوه هاي گوناگوني در تامين و آموزش نيروي انساني استفاده مي كنند كه خدمت سربازي، رويه اي مرسوم با سابقه اي ديرينه در اين جهت است. با وجود اين، تاريخچه ي خدمت سربازي در اسلام، يكي از موضوعاتي است كه هنوز به آن پاسخ روشني داده نشده است. اين كه نظر اهل بيت(ع) درباره ي خدمت سربازي به شكلي كه هم اكنون در كشور ما اجرا مي شود، چه بوده است؟ و آيا چنين چيزي اساساً «مقدس» هست يا خير؟ همواره بي پاسخ مانده و يا با پاسخ هاي كلي و مبهم مواجه شده است. بنابراين، اين مقاله كه به روش توصيفي- تحليلي سامان يافته؛ در پي تبيين اين مساله بر اساس آيات قرآن و هم چنين گفتار حضرت علي(ع) در نهج البلاغه مي باشد. از ديدگاه حضرت علي(ع)، لشكريان و سربازان، دژهاي محكم ملت و راه هاي تحقق امنيت هستند و ملت جز با تكيه بر آنها نمي تواند بر پاي خود بايستد. حقيقت نيروهاي مسلح در كلام حضرت علي(ع) به عنوان اولين و اساسي ترين عامل ايجاد و بسط امنيت تجلي يافته است.از اين رو، آن بزرگوار، شرايط و ويژگي هايي براي لشكريان و سربازان بيان مي دارند كه موضوع بحث مقاله ي پيش رو را تشكيل مي دهد.