اثر تعاملي تمرين كم‌خطا - پر‌خطا و خواب - هوشياري بر يادگيري مهارت پرتاب يك‌ دستي در كودكان كم‌توان ذهني آموزش‌پذير: آزمون فرضيهٔ اختصاصي‌بودن تمرين

Effects of Errorless versus Error- full Practice and Awake versus Asleep States on Ball Throwing Skill Learning in Children with Intellectual Disability: Specificity of Practice Hypothesis

زمينه و هدف: هدف پژوهش حاضر بررسي اثر تعاملي تمرين كم‌خطا-پر‌خطا و خواب-هوشياري بر يادگيري مهارت پرتاب يك‌دستي در كودكان كم‌توان ذهني آموزش‌پذير بود. روش‌بررسي: پژوهش حاضر به‌صورت شبه‌تجربي انجام شد. شركت‌كنندگان، 33 كودك كم‌توان ذهني با دامنهٔ سني 7 تا 10 سال بودند كه به‌طور تصادفي در سه گروه آزمايشي (تمرين كم‌خطا، تمرين پرخطا و تمرين اختصاصي) قرار گرفتند و طي 12‌جلسه اكتساب، تكليف دقت پرتاب يك‌دستي به‌سمت صفحهٔ هدف روي ديوار را با دست راست انجام دادند. روايي و پايايي اين تكليف توسط لوسيانا و همكاران (2012) تأييد شد. كودكان دو ساعت و 24 ساعت بعد از اجراي آخرين جلسهٔ اكتساب، در آزمون‌هاي يادداري شركت كردند. داده‌ها با استفاده از روش آماري تحليل واريانس عاملي مركب با تكرار روي عامل جلسات تمرين، تحليل واريانس يك‌راهه و تحليل واريانس عاملي مركب تحليل شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد در آزمون يادداري اول (قبل از خواب شبانه) آزمودني‌ها در گروه تمرين كم‌خطا عملكرد بهتري در مقايسه با ساير گروه‌ها داشتند (0٫05>p). گروه‌هاي تمرين كم‌خطا و تمرين اختصاصي در آزمون يادداري دوم كه بعد از خواب شبانه اجرا شد، عملكرد بهتري در مقايسه با گروه تمرين پرخطا داشتند (0٫05>p). نتيجه‌گيري: مربيان و معلمان مي‌بايست در برنامه‌ريزي‌هاي آموزشي خود، نقش تمرين در شرايط اختصاصي و تمرين كم‌خطا را جهت افزايش سرعت كدگذاري اطلاعات بر افزايش عملكرد مدنظر قرار دهند.

Objective: The purpose of this study was to examine the interactional effects of errorless versus error-full learning and awake versus asleep states on ball throwing skill learning in children with intellectual disability with specificity of practice hypothesis. Methods: The participants of this study were 33 children with intellectual disability in age range of 6-8 year old. The participants were categorized based on pretest into three experimental groups, namely, errorless learning, error-full learning, and specific practice group. They performed ball throwing accuracy task by shooting tennis balls with the right hand towards the goal disk on the wall in 12 acquisition sessions. Then, they did the retention test. The test was done in two and 24 hour intervals after the last training session. Results: The results of means showed that in the first retention test i.e., before night sleep, the participants in the specific practice group were more accurate than those in the error-full learning group (p<0.05). The results of the second retention test i.e., after night sleep, showed that the participants in the specific practice and errorless groups were more accurate than those in the error-full learning group (p<0.05). Conclusion: The performance of errorless learning group after 24 hours acquisition session, confirmed the benefits of errorless learning as well as facilitating the memory consolidation process.