راهبرد ناتو در آسياي مركزي و قفقاز و تاثير آن بر امنيت منطقه اي جمهوري اسلامي ايران

موضوع گسترش ناتو در واقع به مساله ي موازنه ي قدرت منطقه اي باز مي گردد. گسترش ناتو به شرق پس از فروپاشي شوروي در دستور كار سران ناتو قرار گرفت و در دوره ي رياست جمهوري بيل كلينتون به عنوان يك طرح عيني و در نهايت، به يك سياست عملياتي تبديل شد. ناتو با تغيير رويكرد از ايده ي دفاع دسته جمعي به امنيت دسته جمعي، فلسفه ي وجود خود را حفظ كرد؛ در اين نوشتار تلاش خواهد شد تا بر پايه ي رهيافت نوواقع گرايي در تحليل روابط بين الملل، ادامه ي حيات ناتو بررسي شود. دلايل حضور ناتو در آسياي مركزي و قفقاز را بررسي نماييم و تلاش خواهد شد تا تاثير آن را بر امنيت ملي ايران مورد بررسي قرار دهيم؛ و در پايان به اين جمع بندي مي رسيم؛ حضور ناتو در آسياي مركزي و قفقاز كه در منطقه ي پيراموني جمهوري اسلامي ايران قرار دارد، منجر به اتخاذ رويكرد امنيتي غيرتقابلي با غرب و همكاري با كشورهاي منطقه از سوي ايران شده است.