تأثير آموزش هوش هيجاني بر پرخاشگري و سازگاري اجتماعي‌، عاطفي دانش‌آموزان داراي اختلالات هيجاني و رفتاري

Effect of Emotional Intelligence Training on Aggression and Social Adjustment on Students with Behavioral and Emotional Disorders

زمينه و هدف: هوش هيجاني مجموعه‌اي از قابليت‌هاي غيرشناختي است كه توانايي فرد را در سازگاري با مقتضيات محيطي و فشارهاي حاصله افزايش مي‌دهد، لذا هدف اصلي پژوهش حاضر، تأثير آموزش هوش هيجاني بر سازگاري و پرخاشگري دانش‌آموزان پسر با اختلالات هيجاني و رفتاري شهرستان دزفول بود. روش‌بررسي: پژوهش از نوع شبه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون، پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعهٔ آماري پژوهش شامل تمامي دانش‌آموزان پسر بين سنين 11 تا 14 ساله بود كه به مركز درماني شفاي دزفول مراجعه كرده بودند. از بين آن‌ها تعداد 32 نفر (16 نفر گروه كنترل و 16 نفر گروه آزمايش) به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه‌هاي مقياس سازگاري دانش‌آموزان دبيرستاني، و آزمون پرخاشگري استفاده شد. ابتدا از هر دو گروه پيش‌آزمون گرفته شد سپس گروه آزمايش به‌مدت 16 جلسهٔ 90‌دقيقه‌اي تحت آموزش قرار گرفتند. نتيجه‌گيري: با استفاده از آموزش هوش هيجاني به دانش‌آموزاني كه داراي اختلال هيجاني، رفتاري هستند مي‌توان سازگاري آن‌ها را افزايش، پرخاشگري آن‌ها را كاهش داد و در نهايت موجب افزايش كيفيت زندگي آن‌ها در تعامل با خانواده و اجتماع شد. در واقع اين پژوهش هماهنگ با پژوهش‌هايي است كه نشان مي‌دهد، هوش هيجاني عاملي تأثير‌گذار و تعيين‌كننده در موقعيت‌هاي زندگي واقعي مانند موفقيت در مدرسه و تحصيل، موفقيت در شغل و روابط بين شخصي است.

Background & Objectives: The purpose of this study was to investigate the effect of emotional intelligence training on maladaptive and aggressive students with emotional and behavioral disorders in Dezful- Iran. Previous studies suggest emotional intelligence and cognitive intelligence capability are not fixed and immutable. Rather, they can develop and change in the course of time. It has also been suggested that special training can boost emotional intelligence. Methods: This study is pretest-posttest control group quasi experimental one. The population consisted of all male students between the ages of 11 to 14-year-old, who were admitted to the medical center SHAFA Dezful- Iran. Convenience sampling was used to recruit to 32 participants. The participants were assigned to the control group and the experimental group in equal numbers. The research instruments were Adjustment Inventory for high School Students (AISS) and Aggression Questionnaire (BPAQ) developed by Arnold H. Buss & Mark Perry (1992). The participants in the experimental group received training for 16 sessions with each session lasting for 90 minutes. Multivariate analysis of covariance (MANCOVA) and analysis of covariance (ANCOVA) were used to analyze the data. Results: The results showed that emotional intelligence training leads to increases in adjustment (P<0.001) and reduces aggression in students with emotional and behavioral disorders (p<0.003). Conclusion: Emotional intelligence training helps students with emotional disorders in terms of increased adaptability, reduced depression. It also enhances the quality of life and social interactions with family members. The findings of this study are consistent with research showing that emotional intelligence is an effective factor in determining the real-life situations such as success in school, success in business and personal relationships. Emotional intelligence and experience play an essential role in coping with stressful events, finding the desired objectives envisaged in the future, and coping with chronic stress