اثربخشي رفتار درمانگري‌ شناختي بر مؤلفه‌هاي اضطراب (بدني و شناختي و رفتاري) بيماران زن مبتلا به تالاسمي نوع ماژور

The Effect of Cognitive Behavioral Therapy on Components of Anxiety (Physical, Behavioral and Cognitive) in Patients with Thalassemia Major

زمينه و هدف: تالاسمي‌ماژور از بيماري‌هاي بسيار شايع ژنتيكي و مزمن در جهان و در كشور ايران است. تالاسمي مانند هر بيماري مزمن ديگر، از جنبه‌هاي جسمي و آثار جانبي درازمدت، بر اكثر ارگان‌هاي بدن تأثير گذاشته و همچنين داراي تأثيرات روان‌شناختي نيز است؛ بنابراين پژوهش حاضر باهدف بررسي اثربخشي درمان شناختي‌رفتاري بر مؤلفه‌هاي اضطراب بيماران به تالاسمي نوع ماژور انجام شد. روش‌بررسي: طرح پژوهش نيمه‌آزمايشي از نوع پيش‌آزمون‌پس‌آزمون، با گروه كنترل بود. براي انجام پژوهش ابتدا از ميان بيماران زن مبتلا به تالاسمي‌ماژور مراجعه‌كننده به بيمارستان علي‌اصغر شهرستان زاهدان، تعداد 24 بيمار به‌شيوهٔ هدفمند انتخاب‌شده و به‌شكل تصادفي در دو گروه آزمايش (12 نفر) و گروه كنترل (12 نفر) قرار گرفتند. هر دو گروه بااستفاده از پرسشنامهٔ اضطراب بدني و شناختي و رفتاري لرر و وولفلك 1982 ارزيابي شدند. مداخلهٔ مبتني‌بر رفتار درمانگري‌شناختي گروهي در گروه آزمايش، به‌مدت هشت جلسهٔ 60دقيقه‌اي اجرا و براي تحليل داده‌ها از كواريانس چندمتغيره استفاده شد. يافته‌ها: باتوجه به نتايج، آموزش گروهي مبتني‌بر رفتار درمانگري‌شناختي، ميزان اضطراب را در مؤلفه‌هاي بدني و شناختي و رفتاري گروه آزمايش در مرحلهٔ پس‌آزمون كاهش داد (0٫001>p). نتيجه‌گيري: پيشنهاد مي‌شود كه از مداخلات مبتني‌بر رفتار درمانگري‌شناختي، به‌عنوان روشي كارآمد، براي كاهش ميزان اضطراب بيماران دچار تالاسمي نوع ماژور استفاده شود.

Objective: Thalassemia major (TM) is among the most common genetic diseases in Iran and around the world. Like any other chronic disease, TM exerts negative physical and psychological effects. Patients with Thalassemia major (TM) experience many physical and psychological problems in dealing with the serious complications of the disease, which affect their quality of life. A considerable proportion of adult patients with TM show symptoms of anxiety. Patients with TI are more susceptible to state anxiety. Some studies have pointed a considerable proportion of patients had depression (35.0%), State (S)-anxiety (22.5%) or Trait (T)-anxiety (36.2%). TM leads an increase in the frequency of depression and anxiety in both patients and their caregivers. The aim of the study was to evaluate the effect of cognitive behavior therapy on anxiety in patients with thalassemia major type. Methods: This is a two-group pretest-posttest quasi-experimental study. The population consisted of all diagnosed women with thalassemia major type that referred to Ali-Asghar hospital in Zahedan-Iran. Purposive sampling was used to recruit 24 participants. The participants were assigned to the experimental and control groups in equal numbers. The experimental group received Cognitive Behavioral Therapy in 8 sessionseach 90 minutes. The research instrument was somatic cognitive behavioral anxiety Questionnaire at the pretest stage. In later stages of research, in the experimental group the cognitive behavioral group therapy was conducted for 8 sessions of 60 minutes. Covariance test was used to examine research hypotheses. Statistical Package for Social Sciences (SPSS) - 18 was used to analyze the data. Results: The results showed that cognitive-behavioral therapy reduced all components of anxiety in the experimental group patients and the effect of intervention was meaningful in posttest and the follow up stage (P<0.001). Test power close to 1 indicates a high rate of accuracy and adequacy of the sample size to evaluate the research questions. Conclusion: The result of showed that interventions based on cognitive-behavioral therapy can be used as an efficient way to reduce anxiety in patients with thalassemia major type. On the other hand, using the techniques of cognitive therapy leads to even changes in patients' views about the symptoms of thalassemia.