عنوان مقاله :
ميزان بقاي بيماران با آنفاركتوس حاد ميوكارد و عوامل موثر بر آن
عنوان به زبان ديگر :
Survival Rate and its Related Factors in Patients with Acute Myocardial Infarction
پديد آورندگان :
موسي فرخاني، احسان دانشگاه علوم پزشكي مشهد - دانشكده پزشكي، مشهد، ايران , بانشي، محمدرضا دانشگاه علوم پزشكي كرمان - دانشكده پزشكي، كرمان، ايران , ذوالعلي، فرزانه دانشگاه علوم پزشكي كرمان - دانشكده پزشكي، كرمان، ايران
كليدواژه :
سكته قلبي حاد , بقا , رگرسيون كاكس , مطالعه كوهورت
چكيده فارسي :
مقدمه: سكته قلبي حاد يكي از علل اصلي مرگ و مير در كشور است. هدف از اين مطالعه ارائه مدلي جهت پيشگويي وضعيت بقاي بيماران مبتلا به سكته قلبي حاد در بيمارستان امام رضا (ع) مشهد است.
روش كار: در اين مطالعه توصيفي 607 بيمار با سن بالاتر از 25 سال، پذيرش شده در بخش CCU بيمارستان امام رضا (ع) مشهد مورد بررسي قرار گرفتند در اين مطالعه هم گروهي گذشته نگر بيماران از سال 1386-1391 مورد پيگيري قرار گرفتند. پيامد مورد بررسي در اين مطالعه رخداد مرگ به دنبال سكته قلبي حاد بوده است. تاثير متغييرهاي مستقل بر ميزان بقا با استفاده از مدل رگرسيون چند متغييره كاكس مورد بررسي قرار داده شد.
نتايج: با استفاده از رگرسيون چند متغييره كاكس متغييرهاي باقيمانده در مدل نهايي شامل: سن (نسبت خطر p=0.000, 1.04)، جنس مرد (نسبت خطر p=0.03, 0.71)، ابتلا به ديابت (نسبت خطر p=0.000, 1.93)، سابقه بيماري ايسكمي قلبي (نسبت خطر p=0.04, 1.35)، آنفاركتوس حاد ترانس مورال با محل غير مشخص (نسبت خطر p=0.007, 3.23) و نوع مداخله باليني انجام گرفته بوده است. با ضرب نمودن متغييرهاي معنادار در ضريب رگرسيوني، يك نمره خطر محاسبه شد. با در نظر گرفتن صدك هاي 25 و 75 به عنوان نقطه برش، سه ريسك گروه شناسايي شد در گروه كم خطر و پر خطر ميزان بقاي 5 ساله به ترتيب 91% و 20% بوده است.
نتيجه گيري: شناسايي ريسك فاكتورهاي بيشتر و ارائه رويكردي جديد در شناسايي گروه هاي پرخطر ممكن است بتواند به بقاي بيشتر در اين بيماران كمك نمايد.
چكيده لاتين :
Introduction
Acute Myocardial Infarction (AMI) is one of the most common cause of mortality causes in Iran. The aim of this study was to provide a model for predicting the survival of patients with AMI in Imam Reza hospital in Mashhad.
Materials and Methods
We recruited 607 patient aged>25 years, admitted to the CCU of Imam Reza hospital in Mashhad. This was a 5-year retrospective study in which patients had been followed during 2007 to 2012. The main outcome of the study was death due to AMI. The effect of independent predictors on survival was examined in a multivariate Cox regression model.
Results
Using multivariate Cox regression analysis, variables remaining in the final model including: age ( HR:1.04, P=0.000), male gender (HR:0.71, P=0.03), diabetes (HR:1.93, P=0.000), history of ischemic heart disease (HR:1.35, P=0.04), acute transmural myocardial infarction of unspecified site (HR:3.23 P=0.007), and type of intervention and diagnostic procedures. By multiplying the significant variables into the regression coefficient, a risk score was calculated. Applying cut offs at percentiles of 25 and 75, three risk groups were identified. in low and high-risk groups 5-year survival rate was 91% and 20% respectively.
Conclusion
Identification of additional risk factors and providing a new approach to high-risk group may lead to increase in survival of these patients.
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي دانشگاه علوم پزشكي مشهد
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي دانشگاه علوم پزشكي مشهد