عنوان مقاله :
اپيدميولوژي ليشمانيوز جلدي در استان خراسان رضوي در سال 1390
عنوان به زبان ديگر :
Epidemiology of cutaneous leishmaniasis in population covered by Mashhad university of medical sciences in 2011
پديد آورندگان :
خواجه دلويي، محمد دانشگاه علوم پزشكي مشهد - دانشكده پزشكي، مشهد، ايران , يزدان پناه، محمدجواد دانشگاه علوم پزشكي مشهد - دانشكده پزشكي - گروه پوست، مشهد، ايران , سيدنوزادي، محسن دانشگاه علوم پزشكي مشهد - دانشكده پزشكي، مشهد، ايران , فتي، عبدالمجيد دانشگاه علوم پزشكي مشهد - دانشكده پزشكي، مشهد، ايران , جويا، محمدرضا دانشگاه علوم پزشكي مشهد - دانشكده پزشكي - گروه پيشگيري و مبارزه با بيماريها، مشهد، ايران , مسعودي، محمدحسن دانشگاه علوم پزشكي مشهد - دانشكده پزشكي - گروه پيشگيري و مبارزه با بيماريها، مشهد، ايران , نجف نجفي، مونا دانشگاه علوم پزشكي مشهد - دانشكده پزشكي، مشهد، ايران
كليدواژه :
اپيدميولوژي , ليشمانيوز جلدي , سالك , خراسان رضوي
چكيده فارسي :
مقدمه: ليشمانيوز در ايران به عنوان يك معضل بزرگ بهداشتي مطرح است. با توجه به اينكه مطالعات اپيدميولوژيك در كنترل بيماري و اقدامات پيشگيرانه موثر است، اين مطالعه با هدف بررسي اپيدميولوژي ليشمانيوز جلدي در استان خراسان رضوي در سال 1390 انجام گرفت.
روش كار: اين مطالعه توصيفي تحليلي بر اطلاعات بيماران مبتلا به سالك در سال 1390در دانشگاه علوم پزشكي مشهد انجام گرفت. بدين صورت كه اطلاعات دموگرافيك و اپيدميولوژيك ثبت شده بيماران در نظام مراقبت بيماري حوزه معاونت بهداشتي دانشگاه علوم پزشكي مشهد استخراج شده و توسط نرم افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.
نتايج: تعداد بيماران مبتلا به سالك 3558 نفر بود. با توجه به جمعيت تحت پوشش دانشگاه علوم پزشكي مشهد، ميزان بروز بيماري در سال مورد بررسي 7.2 به ازاي هر ده هزار نفر به دست آمد. 52% از مبتلايان مرد بودند. بيشترين موارد را گروه هاي سني كودكان زير 10 سال و افراد 20-30 ساله تشكيل مي دادند. از نظر شغلي بيشترين فراواني در دو گروه محصلين و زنان خانه دار بود. شهرستان هاي طرقبه-شانديز، سرخس و درگز به ترتيب با ميزان بروز 92.3، 27.6 و 16 نفر به ازاي هر ده هزار نفر، بالاترين ميزان بروز را در استان دارا بودند.
نتيجه گيري: فراواني بيماري در استان خراسان در ميانه طيف فراواني مناطق اندميك ايران قرار دارد كه رقم بالايي است. با توجه به وقوع زياد بيماري در دو گروه كودك و نوجوان و زنان خانه دار، ضرورت آموزش هاي لازم در پيشگيري از بيماري و افزايش سطح سواد سلامت پيشنهاد مي گردد.
چكيده لاتين :
Introduction: leishmaniasis in Iran is a major healthcare problem. Epidemiological studies are effective in disease control and preventive measures. The aim of this study was to investigate the epidemiology of cutaneous leishmaniasis in Razavi Khorasan province in 2011.
Materials and Methods: This descriptive-analytical survey was conducted on cutaneous leishmaniasis patients in 2011. Recorded demographic and epidemiological information of patients were extracted from disease surveillance department of Mashhad university of medical sciences. Data were analyzed by SPSS version 11.5.
Results :The number of cutaneous leishmaniasis patients was 3558. According to the population coverage of Mashhad university of medical sciences, disease incidence was 7.2/10000 and 52% of patients were men. Most cases were children (under 10 years old) and youth (20-30 year old). Highest disease frequency was observed in students and housewives. The disease incidence in Torghabeh _Shandiz, Sarakhs and Daregaz was 92.3, 27.6 and 16 cases per ten thousands people, respectively.
Conclusion: The disease incidence in Razavi Khorasan was moderate compared to the other endemic areas of Iran. However, this frequency was still significant. According to high disease incidence in children and housewives, these groups needed to be trained in disease prevention and increase their level of health literacy.
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي دانشگاه علوم پزشكي مشهد
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي دانشگاه علوم پزشكي مشهد