تدوين برنامهٔ آموزشي سبك اسناد و اثربخشي آن بر سلامت‌ روان در دختران نوجوان با آسيب بينايي

Developing an explanatory style training program and its effectiveness on mental health in adolescent girls with visual impairment

زمينه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسي روايي محتوايي برنامهٔ آموزشي سبك اسنادي و اثربخشي آن بر سلامت‌روان در دختران نوجوان با آسيب بينايي بود. روش‌بررسي: اين مطالعه از نوع نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه كنترل است. جامعهٔ مطالعه‌شده در پژوهش را نوجوانان دختر نابينا در شهرستان اسلامشهر و بهارستان تشكيل مي‌داد. نمونه‌گيري به‌صورت در‌دسترس صورت گرفت، 30 دختر نوجوان با نمرهٔ پايين سلامت‌روان انتخاب و به‌شيوهٔ تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل جايگزين شدند. آزمودني‌هاي گروه آزمايش طي 12 جلسهٔ 90 دقيقه‌اي به‌صورت گروهي تحت آموزش برنامهٔ تدوين‌شدهٔ سبك اسناد قرار گرفتند، اما گروه كنترل هيچ‌گونه آموزشي در اين زمينه دريافت نكردند. داده‌هاي پژوهش به‌وسيلهٔ پرسشنامهٔ سلامت‌روان با استفاده از آزمون تحليل كواريانس يك‌راهه (آنكوا) تحليل شدند. يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد كه برنامهٔ آموزشي تدوين‌شده در مرحلهٔ بعد از مداخله بر افزايش سلامت روان تأثير دارد (0٫001>p). همچنين در مؤلفه‌هاي اضطراب و بي‌خوابي، عملكرد اجتماعي و افسردگي سلامت‌روان (به غير از مؤلفهٔ نشانهٔ جسماني) بين گروه مداخله و گروه كنترل در پس‌آزمون، اختلاف معنادار مشاهده شد (0٫001>p). نتيجه‌گيري: برنامهٔ آموزشي سبك اسناد منجر به ارتقاي سطح سلامت روان در دختران نوجوان نابينا شده است.

Background and objective: People with visual impairment (blindness), because of deprivations and cognitive attributes, have pseudo- Explanatory styles and are more likely to be trained in mental health, which affects mental health. Explanatory Style Training program is a relative new training method employed in such cases. The purpose of this study was to investigate the effects of Explanatory style training program the on health in adolescent girls with visual impairment. Methods: The study employed a pretest-posttest quasi-experimental design. The population of this study included all female adolescents with visual impairment under the auspices of the welfare organization of Islamshahr and Baharestan aged14 to 18 years old. The sample consisted of 30 girls with visual impairment. They were randomly divided into experimental (n=15) and control (n=15) groups. The mental health questionnaire was used for those who showed problems. The participants received 12 sessions- each 90 minutes- training in Explanatory Style Training Program. Analysis of Variance (ANOVA) was used to test the research hypotheses. Results: The results of this study showed that the Explanatory Style Training program have a significant effect on mental health and its components (including subscales of anxiety and insomnia, social function and depression other than physical symptoms) in girls with visual impairment. In addition, the results of this study have shown that the program designed to teach the documentary styles to girls with visual impairment has a significant effect on their learned helplessness. Conclusion: The findings are consistent with previous findings (9-10-11). Developing a program and educating these children and correcting social feedback (which is part of the Explanatory style training program developed in this research) will enable them to improve their social behaviors and their views on justifying and explaining their behavior. As a result, their pseudo-style styles change to optimistic attributes, and these changes have a significant effect on their mental health, which reduces the level of anxiety and insomnia, improves social function and reduces depression. Meanwhile, due to the emphasis on the content of the curriculum on psychoanalytic documents, this intervention has not reduced physical symptoms in these individuals.