بررسي مقدار فريتين سرم مادران ديابتي و غيرديابتي كانديد سزارين غيراورژانسي مراجعه كننده به مركز آموزشي درماني نيك نفس دانشگاه علوم پزشكي رفسنجان در سال 1393

Study of Serum Ferritin Levels among GDM and Non-GDM Women Referred to Niknafs Hospital for Cesarean Section in Rafsanjan University of Medical Sciences (2015)

زمينه و هدف: افزايش فريتين سرم به‌ عنوان عامل خطر ديابت بارداري گزارش شده است. اين مطالعه با هدف بررسي مقدار فريتين سرم مادران ديابتي و غيرديابتي مراجعه‌كننده به مركز آموزشي درماني نيك‌ نفس رفسنجان طراحي گرديد. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه مقطعي، 40 نفر زن با GDM و 40 نفر زن باردار غيرديابتي به روش غيراحتمالي آسان انتخاب شدند. اطلاعات دموگرافيك و باليني آنها و نتيجه آزمايش قند ناشتا، هموگلوبين، شاخص توده بدن قبل از بارداري و تعداد قرص آهن مصرفي از پرونده بهداشتي آنان استخراج و يادداشت گرديد. قبل از عمل سزارين، وزن اندازه‌ گيري شده و نمونه خون ناشتا براي اندازه‌گيري قند، فريتين و هموگلوبين جمع‌ آوري گرديد. داده‌ ها با استفاده از آزمون‌هاي t مستقل و مجذور كاي تجزيه ‌و تحليل شدند. يافته‌ ها: در اين مطالعه ميانگين شاخص توده بدن قبل از بارداري و سن حاملگي بين زنان با GDM و غيرديابتي ازنظر آماري معني‌دار بود (0/05>p). اگر چه اختلاف مقدار فريتين سرم در زنان با GDM نسبت به زنان غيرديابتي ازنظر آماري معني‌دار نبود (0/729=p)، اما 95% زنان غيرديابتي و فقط 75% زنان با GDM مقدار فريتين آنها در حد طبيعي، يعني 60 تا 10 ng/dl، بود (0/043=p) 70/6% زنان چاق و 29/4% افراد غيرچاق مبتلا به GDM شدند (0/025=p). نتيجه‌گيري: در اين بررسي، مقدار فريتين سرم در زنان با GDM نسبت به گروه كنترل بيشتر بود و زنان چاق بيشتر مبتلا به GDM شدند. به نظر مي‌ رسد افزايش فريتين سرم در زنان با GDM نشانه افزايش ذخيره آهن نيست و احتمالاً نشانه التهاب بيشتر است، زيرا مصرف قرص آهن در دو گروه يكسان بوده است.

Background and Objectives: It seems that increased serum ferritin is a potential risk factor for Gestational Diabetes Mellitus (GDM). This study aimed to study serum ferritin levels among GDM and non-GDM women referred to the Niknafs hospital in Rafsanjan, in 2015. Materials and Methods: In this cross-sectional study, 40 GDM and 40 non-GDM women were selected using simple non-probability sampling. Their demographic and clinical data including pre-pregnancy BMI, hemoglobin, fasting blood sugar and iron supplementation intake were recorded from their health dossier. Pre-operation weight was measured and weight gain during pregnancy was calculated. Fasting blood samples were collected and examined for the measurement of glucose, serum ferritin and haemoglobin. All data were analyzed using t-test and chi-square. Results: Findings showed that there was a statistical significant difference between the means of pre-pregnancy BMI and gestational age at delivery between the two groups (p<0.05). Although the difference between ferritin levels in two groups (GDM vs. non-GDM women was not statistically significant (P=0.729), but 95% of non-GDM women and only 75% of GDM women had normal ferritin levels i.e. 10-60 ng/dl (P=0.043). 70.6% of obese women were diagnosied GDM; while among the women with normal weight, 29.6 % suffered from GDM (P=0.02). Conclusion: This study showed that the serum ferritin level in the GDM women was haigher than their non-GDM counterparts, and obese pregnant women were affected more with GDM. It seems that an increase in serum ferritin in GDM women is more a sign of inflammation rather than an increase in the iron storage, since the iron intake in two groups has been equal.