ارزيابي و مقايسه ديدگاه دانش‌ جويان پزشكي نسبت به بيماران روان‌ پزشكي (شيراز-1384)

(Medical students’ attitude toward psychiatry (Shiraz, 2005

سابقه و هدف: ديدگاه پزشك نسبت به بيمار خود و بيماري وي نقش به‌ سزايي در شكل‌ گيري تفاهم درماني مناسب داشته و در برخي بيماري‌ ها مي‌ تواند نقشي منفي بازي كند. بر اين اساس بر آن شديم كه به مقايسه ديدگاه دانش‌ جويان پزشكي نسبت به بيماران روان‌ پزشكي در شروع و پايان دوره دوماهه در بخش بپردازيم. مواد و روش‌ ها: با استفاده از آزمون نگرش پزشك به بيمار 49 (28 زن و 21 مرد) دانش‌ جوي پزشكي در شروع و پايان دوره با يك‌ ديگر مقايسه شدند. يافته‌ ها: نگرش دختران پيش‌ رفت معني‌ داري را در پايان دوره نشان داد، در حالي‌ كه در پسران چنين امري مشاهده نشد. نتيجه‌ گيري: چنين امري مي‌ تواند تا حدي به تأثيرپذيري متفاوت دختران و پسران در برابر آموزشهاي ارائه شده در بخش باشد، كه برنامه‌ ريزي مناسبي را در جهت غلبه بر آن و كمك به دانش‌ جويان درجهت ارتقاء نگرش آن‌ ها طلب مي‌ كند.

Introduction: Physician’s attitude toward an illness is an important factor for proper therapeutic alliance. It can play a negative role in some diseases. In this regard, we attempted to compare the attitudes of medical students toward psychiatric patients at the beginning and the end of their two months curriculum. Materials and Methods: By “Medical Condition Regard Scale” questionnaire, we compare 49 students (28 men, 21 women) at the beginning and the end of 2 months course in psychiatry ward of Shiraz University of Medical Sciences. Results: Female students showed significant improvement in her attitudes at the end of curriculum. However, in male students, attitude change was not significant. Conclusion: These findings can be attributed to different effects of education on men and women. If it were true, we needed proper planning to improve the attitudes of our students and further studies to evaluate probable interfering factors