تاثير سه نوع سمان موقت بر ميزان گير روكش هاي سمان شونده روي اباتمنت هاي يك قطعه اي با دو طول مختلف

Effect of Different Temporary Cements on Retention of Crowns Cemented on One Piece Abutments with Two Different Lengths

مقدمه: استفاده از سمان هاي موقت براي سمان كردن پروتزهاي متكي بر ايمپلنت، مزيت سهولت قابليت بازيابي را داراست. بعضي از اين سمان ها داراي گير بيشتر و بعضي داراي گير ضعيف تري مي باشند. بنابراين انتخاب سمان موقت در نگهداري اين مزيت (دسترسي مجدد) حائز اهميت است. هدف از اين مطالعه، مقايسه تاثير سه نوع سمان موقت بر ميزان گير روكش هاي سمان شونده بر اباتمنت هاي يك قطعه اي با دو طول مختلف بود. مواد و روش ها: در اين مطالعه تجربي-ازمايشگاهي 20 عدد آنالوگ ايمپلنت DIO با استفاده از سرويور درون بلوك هاي تهيه شده از آكريل خودسخت شونده قرار داده شدند. بلوك ها به دو گروه 10 تايي تقسيم شدند. در يك گروه اباتمنت هاي يك قطعه اي به قطر 5/3 و ارتفاع 5/5 ميلي متر و در گروه ديگر قطر 5/3 و ارتفاع 7 ميلي متر، به آنالوگ هاي ايمپلنت با تورك 30 نيوتن سانتي متر متصل گرديدند. بعد از ساخت كوپينگ براي هر اباتمنت سمان هاي موقت تمپ باند، دايكال و تمپ باند كلير براي اتصال كوپينگ به اباتمنت مربوط به كار رفتند. تمام نمونه ها قبل از آزمايش، در رطوبت 100% و دماي 37 درجه سانتي گراد براي مدت 48 ساعت نگهداري شدند. كوپينگ ها با سرعت 5/0 سانتي متر در دقيقه با استفاده از دستگاه يونيورسال تستينگ از روي اباتمنت ها كشيده شدند و ميزان گير به نيوتن ثبت گرديد. داده ها با استفاده از آزمون واريانس دوطرفه ارزيابي گرديدند. يافته ها: ميزان گير دايكال (138/6 نيوتن) به طور معني داري از تمپ باند كلير (67/3 نيوتن) و تمپ باند (30/3 نيوتن) بيشتر بود (p<0/001). همچنين براي هر نوع سمان، ميزان گير به طور معني داري در اباتمنت با ارتفاع 7 ميلي متر در مقايسه با اباتمنت داراي ارتفاع 5/5 ميلي متر بيشتر بود (0/006=P). نتيجه گيري: جهت سمان روكش به اباتمنت ها، بهتر است زماني كه دسترسي مجدد آسان تر به پروتزهاي ثابت سمان شونده مورد نياز است از سمان تمپ باند و زماني كه گير بيشتر مورد نياز است از دايكال استفاده شود.

Introduction: To ensure retrievability of cemented implant-retained restorations, use of provisional cements has been suggested as an alternative to that of definitive ones. Some cements are stronger than other ones. To maintain retrievability, selection of the provisional cement is important. The aim of this study was to compare the tensile strength of three different temporary cements in crowns cemented on one piece abutments with two lengths. Materials & Methods: Twenty DIO implant analogs were fixed in an acrylic block using a dental surveyor. Blocks were divided in to two groups of 10 abutments. In one group, solid abutments with 3.5mm diameter and 5.5mm height and in the other one, abutments with 3.5mm diameter and 7 mm height were placed in each implant analogs and torque to 30 N.cm. After fabrication of crown for each abutment, provisional luting agents Temp bond, Dycal and Temp bond clear were used to cement the crowns to the respective abutments. All specimens were stored in 100% humidity environment for 48 hours at 37°c prior to testing. Crowns were pulled from abutments with a universal testing machine at a cross head speed of 0.5 cm/min and tensile strength was recorded in Newton. Data were analyzed using 2-way analysis of variance (ANOVA). Results: Tensile strength was significantly higher for Dycal (138.6) than for Temp bond clear (68.3) and Temp bond (30.3) (P<0.001). Also for each type of cement, the mean tensile strength was significantly higher at 7×3.5mm abutments compared with 5.5×3.5mm (P=0.006). Conclusions: It is preferred to use Temp bond while we need retrievabibity of cement retained fixed implant restorations and Dycal while we need higher retention.