مقايسه نسبت عملكردي و متداول عضله همسترينگ به چهار سر راني در بيماران مبتلا به استئوآرتريت زانو

Comparison of functional and conventional hamstring/quadriceps ratio in patients with knee osteoarthritis

سابقه و هدف: از آن جايي كه در فعاليت هاي روزمره زندگي، عضلات همسترينگ و چهار سر راني به طور عمل كردي و در الگوي انقباضي كانسنتريك و اكسنتريك عمل مي كنند، بررسي نسبت عملكردي عضله همسترينگ به چهار سر راني (Hamstring/Quadriceps ratio, H/Q ratio) ضروري به نظر مي رسد. تاكنون مطالعه اي درباره نسبت عملكردي H/Q در بيماران مبتلا به استئوآرتريت انجام نشده است. لذا در اين مطالعه نسبت عملكردي و متداول H/Q در بيماران مبتلا به استئوآرتريت زانو با هم مقايسه شده است. مواد و روش ها: 35 بيمار مبتلا به استئوآرتريت زانو (21 زن و 14 مرد در رده سني 45 تا 70 سال) وارد اين مطالعه مقطعي شدند. گشتاور حداكثر عضلات همسترينگ و چهار سر راني در طي انقباضات كانسنتريك و اكسنتريك (در سرعت هاي 30، 60 و 90 درجه بر ثانيه) و انقباضات ايزومتريك (در زواياي 30، 60 و 90 درجه فلكسيون زانو) ارزيابي گرديد. نسبت متداول H/Q از طريق تقسيم گشتاور حداكثر عضله همسترينگ بر گشتاور حداكثر عضله چهار سر راني در طي انقباض كانسنتريك و ايزومتريك تعيين شد. نسبت عمل كردي H/Q با تقسيم گشتاور حداكثر عضله همسترينگ در طي انقباض اكسنتريك بر گشتاور حداكثر عضله چهار سر راني در طي انقباض كانسنتريك تعيين گرديد. يافته ها: يافته ها نشان داد كه نسبت متداول و عمل كردي H/Q تفاوت معني داري در سرعت هاي پايين ندارند. اما در سرعت هاي بالاتر، نسبت عملكردي H/Q عملكردي به طور معني داري بيشتر از نسبت متداول H/Q است (P<0.001). نتيجه گيري: با توجه به اين كه در بيماران مبتلا به استئوآرتريت زانو، فعاليت هاي روزمره و تمرين درماني در سرعت هاي پايين انجام مي شود، در برنامه تمرين درماني اين بيماران علاوه بر تقويت عضله چهار سر راني، بايد به حفظ تعادل در قدرت عضله همسترينگ و چهار سر راني هم توجه نمود. همچنين نتايج مطالعه نشان داد كه در بيماران مبتلا به استئوآرتريت زانو، نسبت عمل كردي H/Q عمل كردي در سرعت هاي بالاتر، مشابه افراد سالم، افزايش مي يابد

Introduction: As quadriceps (QC) and hamstring (H) work functionally in concentric and eccentric contraction pattern in the activities of daily living, it is necessary to evaluate functional H/Q ratio. The functional Hamstring/Quadriceps ratio (H/Q ratio) has not been investigated in the patients with knee osteoarthritis (OA). Therefore, we compared functional and conventional H/Q ratio in patients with knee osteoarthritis. Materials and Methods: Thirty five patients with knee OA (21 females and 14 males 45-70 years old) were participated in this cross sectional study. Maximum torque of QC and H were evaluated during concentric and eccentric contraction (at 30°/s, 60°/s and 90°/s) and isometric contraction (at 30°,60° and 90° of knee flexion). Conventional H/Q ratio was calculated by maximum torque of H concentric or isometric contractions divided by maximum torque of QC concentric or isometric contractions. Functional H/Q ratio was calculated by maximum torque of H eccentric contraction divided by maximum torque of QC concentric contraction. Results: The findings indicated that conventional H/Q ratio in compared with the functional H/Q ratio in lower angular velocity did not show significant difference statistically while this difference was significant in higher angular velocity. Higher significantly functional H/Q ratio was found in higher angular velocity (P< 0.005). Conclusion: Considering that the daily activities and exercise therapy in patients with knee osteoarthritis are doing in lower velocity, not only the strengthening of quadriceps muscle but also quadriceps and Hamstring muscles balance should be noticed in exercise therapy of these patients. Also our findings showed functional H/Q ratio increased in higher angular velocity in patients with knee OA like normal subjects