مدل‌ سازي توام عوامل مؤثر بر ديسشارژ و رخ‌ داد تشنج در بيماران مبتلا به صرع

Joint modeling factors affecting interictal epileptiform discharge and seizure occurrence among epileptic patients

سابقه و هدف: صرع يكي از اختلالات عصبي شايع مي باشد كه ممكن است تمام عمر دوام يابد و مستلزم مراقبت طبي منظم است. لزوم بررسي عوامل موثر بر رخ داد تشنج و ديسشارژهاي اين بيماران با در نظر گرفتن هم بستگي ميان آنها از يك طرف و عدم وجود مطالعه اي مشابه در اين زمينه از طرف ديگر، ضرورت انجام اين تحقيق را فراهم نمود. مواد و روش ها: اين مطالعه بر روي 97 بيمار مبتلا به صرع كه در سال هاي 1386 تا 1389 به مركز تحقيقات علوم اعصاب شفا مراجعه نمودند، انجام گرفت. تحليل داده ها با استفاده از مدل توام با اثرات تصادفي مشترك با كمك نرم افزار SAS انجام شد. يافته ها: از ميان متغيرهاي جنسيت، نوع تشنج، وضعيت جانبازي و مدت زمان ابتلا به بيماري، تنها دو عامل مدت زمان ابتلا به بيماري (P<0.020) و وضعيت جانبازي (P<0.002) به ترتيب بر روي ديسشارژ و رخ داد تشنج در تحليل توام معني دار شدند. كساني كه جانبازند تقريبا 11 برابر بخت تشنج كردنشان بيشتر از كساني كه جانباز نيستند بود و با افزايش يك سال به سال هاي ابتلا به بيماري، ميانگين لگاريتم ديسشارژها 2.5 درصد افزايش يافت. نتيجه گيري: با توجه به هم بستگي موجود ميان ديسشارژ و رخ داد تشنج در بيماران مبتلا به صرع، استفاده از مدل توام براي تحليل اين داده ها پيشنهاد مي شود. نتايج نشان داد كه وضعيت جانبازي و مدت زمان ابتلا به بيماري به ترتيب بر روي رخ داد تشنج و ديسشارژ به صورت توام اثر دارند كه اين عوامل بايد در درمان و تشخيص صرع در نظر گرفته شود

Introduction: Epilepsy is a common neurological disorder that may last a lifetime and will require regular medical care. To examine the factors affecting the occurrence of seizures and i nterictal epileptiform discharge (IED) in epileptic patients with considering the correlation between them and also because of the lack of similar studies in this field made the necessity of performing this research. Material and Methods: Data were recorded from 97 epileptic patients referred to Shafa Neuroscience Center between 2007 and 2010. Data analysis was performed using shared random effect model. Software used for data analysis was SAS 9.2, and significance level was regarded as 0.05. Results: Among the factors of gender, seizure type, war wounded and duration of epilepsy, only two factors had jointly statistically significant effect Duration of epilepsy on IED (p<.020) and war wounded on seizure occurrence (p<.002). Odds of Seizures occurred for wars wounded are approximately 11 times more than the odds of other patient. One year increasing on duration of epilepsy resulted in 2.5% increase in IED mean. Conclusion: Since there was a correlation between IED and seizure occurrence, analyzing these data with joint model is proposed. War wounded and duration of epilepsy affected on seizure occurrence and IED, respectively. These covariates should be considered for epilepsy treatment