پايش زيستي غلظت فلز جيوه در جايگاه هاي 16 گانه رويش پر مرغابي سانان وحشي ايران و بررسي سلامت غذايي آن ها به كمك سطح و استراتژي تغذيه

Biomonitoring of mercury concentration in 16 feather growth locations of wild waterfowls and their healthy food investigation by tropic level and strategy

فلزات سنگين عناصري هستند كه در همه جا هستند، ثبات بالايي دارند، غير قابل تخريب زيستي هستند و هم چنين نيمه عمر بيولوژيكي بالايي دارند. از بين فلزات سنگين، جيوه سمي ترين عنصر غير ضروريمي باشد و اصلي ترين نگراني را در رابطه با تاثيرات مضر زيست محيطي دارد. هم چنين باعث اثرات سوء در پرندگان و كاهش جمعيت آن ها مي شوند. پس نياز است كه يك اكوسيستم مورد ارزيابي قرار بگيرد. هدف از پژوهش حاضر اين است كه سطوح مختلف جيوه را در انواع مختلف پر در چهار گونه از مرغابي سانان تالاب بين المللي فريدون كنار كه شامل غاز خاكستري (Anser anser) ، خوتكا (Anas crecca) ، فيلوش (Anas acuta) و اردك سرسبز (Anas platyrhynchos) مي باشند مورد بررسي قرار گيرد و تفاوت هاي اين چهار گونه را به لحاظ سطوح و استراتژي تغذيه اي و جايگاه رده بندي بررسي شود. در اين پژوهش قرائت فلز جيوه توسط دستگاه پيشرفته اندازه گيري تركيبات جيوه انجام شد. نتايج نشان داد كه بين چهار گونه مورد بررسي به لحاظ آماري تفاوت معني داري در ميانگين مقدار جيوه وجود دارد (0/001>P). فيلوش و خوتكا با بيش از908 و غاز خاكستري وحشي با 310 نانوگرم بر گرم وزن خشك، كم ترين ميانگين كلي تجمع جيوه را نشان داد. به عنوان نتيجه ديگر، غلظت جيوه در تمامي گونه هاي مورد بررسي از حداكثر ميزان مجاز توصيه شده توسط سازمان هاي بين المللي كم تر است كه البته اين ميزان مي تواند در آستانه يك زنگ خطر باشد.

Heavy metals are ubiquitous elements، highly constant، and nonbiodegradable with long biological half-lives. In among the heavy metals، mercury is a highly toxic non-essential metal of major concern for its harmful environmental effects. Also it causes adverse effects on birds and their populations. Then it needs for an ecosystem to be evaluated. The aim of this study is that investigating different levels of mercury in four species of waterfowls which including Gray Goose (Anser anser)، Common teal (Anas crecca)، Pintail (Anas acuta) and Mallard (Anas platyrhynchos) and tropic and strategy levels and taxonomy. The Mercury measured with AMA 254 Advanced Mercury Analyzer. Results showed that there was significant difference between four species in mean mercury concentration (sig < 0.001). Pintail and common teal had highest mercury concentrations with more than 908 ng.g-1 and Gray Goose had lowest mercury concentration with 310 ng.g-1 in total mean mercury accumulation. As another result، in all species، the mercury concentration is lower than the maximum recommended by international organizations but this could be on the verge of an alarm.