بررسي آگاهي دندان‌‌پزشكان شهر اصفهان در زمينه‌ي ايمپلنت‌هاي دنداني بر حسب جنبه‌هاي دموگرافيك

Evaluation of Isfahan dental practitioners’ awareness about dental implants

مقدمه: شواهد موجود حاكي از آن است كه در كشور ما مشابه ساير كشورهاي جهان درخواست درمان ايمپلنت رو به فزوني است، لذا ارتقاي دانش و عملكرد دندان‌‌پزشكان در اين زمينه ضروري به نظر مي‌رسد. هدف پژوهش حاضر بررسي آگاهي دندان‌‌پزشكان شهر اصفهان جهت ايجاد پايه‌اي از اطلاعات براي برنامه‌ريزي دوره‌هاي بازآموزي در زمينه‌ي آموزش ايمپلنت بود. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه توصيفي - مقطعي 300 نفر از دندان‌‌پزشكان شهر اصفهان مورد بررسي قرار گرفتند. ابزار جمع‌آوري اطلاعات پرسشنامه بود كه پس از طراحي و بررسي پايايي و روايي به صورت حضوري به افراد مورد پژوهش ارايه و پس از تكميل جمع‌آوري شد. پس از كد بندي، ميانگين نمره‌ي پرسشنامه بر حسب حداقل صفر و حداكثر 60 محاسبه و اطلاعات به دست آمده با روش‌هاي آمار توصيفي، آزمون‌هاي T-test و آناليز واريانس تحليل آماري شد. (0/05=α) يافته‌ها: 67/7 درصد افراد در دوره‌ي بازآموزي ايمپلنت شركت نداشته، ميـانگين نمـره‌ي كل پرسشنـامه بـراي تمام نمونه مورد پژوهش 16/9 ± 28/33 (بر اساس نمره صفر تا 60) محاسبه شد. ميانگين نمره دندان‌‌پزشكان عمومي 16 ± 27/87 و نمـره‌ي دندان‌پزشكان متخصص 17/9 ± 41 محاسبه شد كه از نظر آماري معني‌دار بود (0/03 = p value ) ميانگين نمره‌ي دندان‌‌پزشكان كه دوره بازآموزي ايمپلنت را گذرانده بودند 13/74 ± 38/72 و دندان‌پزشكاني كه دوره ايمپلنت نگذرانده بودند 16/12 ± 23/4 بود و تفاوت معني‌دار بود ( (p value < 0.001) نتيجه‌‌گيري: نمره‌ي آگاهي دندان‌‌پزشكان عمومي و متخصص تا حد ايده‌آل بسيار تفاوت داشت. با توجه به نياز دندان‌‌پزشكان به دانش ايمپلنت لازم است تا برنامه‌ي درسي دانشجويان دندان‌‌پزشكي و برنامه‌هاي دوره بازآموزي دندان‌‌پزشكان متناسب با اين نياز برنامه ريزي شود.

Introduction: Based on data available request for dental implants is ever-increasing in Iran parallel with that in other countries. Therefore, dentists are required to increase their awareness about this treatment modality. The aim of the present study was to evaluate Isfahan dentists’ awareness to be able to program implant educational courses. Materials and methods: In this descriptive, cross-sectional study 300 dentists were evaluated in Isfahan. Questionnaires were distributed among dentists and collected in person, which were later coded. Average marks of questionnaires were determined between 0 and 60. ANOVA and t-test were used for statistical analysis (α = 0.05). Results: A total of 67.7% of the subjects had not participated in any sort of implant courses. Total average mark of the questionnaires was 28.33 ± 16.9 (based on marks from 0 to 60). Average marks of general practitioners and specialists were 27.87 ± 16 and 41 ± 17.9, respectively, demonstrating a statistically significant difference (p value = 0.03). Average marks of dentists participating in implant courses and those not participating in the courses were 38.72 ± 13.74 and 23.4 ± 16.12, respectively, with statistically significant differences (p value < 0.001). Conclusion: Average marks of general practitioners and even specialists were much lower than the ideal. Regarding the need for knowledge in dental implants it is recommended that dental students’ curricula and dentists’ in-service training courses be tailored to accommodate this need.