بررسي فراواني ناهنجاري‌هاي دنداني و نياز به درمان ارتودنسي در نوجوانان 12 تا 19 ساله شهر اصفهان

Frequency of dental anomalies and the need for orthodontic treatment in 12-19 year-old adolescents in Isfahan

مقدمه: اندازه‌گيري و گزارش نياز به درمان ارتودنسي جهت برنامه ريزي براي ارائه خدمات ارتودنسي بسيار مفيد مي باشد. احساس شخصي فرد از زيبايي دندان هاي خود يك فاكتور مهم و تاثيرگذار در نياز به درمان ارتودنسي مي باشد. در اين مطالعه به بررسي ميزان نياز به درمان ارتودنسي از طريق ايندكس زيبايي دنداني (DAI) به صورت باليني و ميزان احساس نياز به اين درمان توسط خود فرد از طريق جزء زيبايي (AC) شاخص نياز به درمان ارتودنسي (IOTN) پرداخته شد. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه توصيفي مقطعي، 728 دانش آموز (48% دختر و 52% پسر) 19-12 ساله در شهر اصفهان مورد بررسي قرار گرفتند. نمونه ها به صورت طبقه اي چند مرحله اي انتخاب گرديده و افرادي كه داراي وسايل ارتودنسي بودند و يا سابقه درمان ارتودنسي داشتند از مطالعه حذف گرديدند. معاينات با استفاده از ايندكس زيبايي دندان (DAI) صورت گرفت. نياز خود ادراكي فرد نيز توسط جزء زيبايي (AC) ايندكس (IOTN) محاسبه شد. آناليزهاي آماري با استفاده از نرم افزار SPSS و تست هاي Chi square و ضريب همبستگي اسپيرمن انجام شد. (0/05=α) يافته‌ها: ميانگين ايندكس DAI در جمعيت مورد مطالعه 7/6±26/1 و ميانگين ايندكس خود ادراكي AC،1/5±2/4 به دست آمد. بيشترين عامل ايجاد مال اكلوژن بي نظمي دنداني در قسمت هاي قدامي فكين بود، رابطه مولري غير از كلاس يك و وجود فاصله دنداني به دست آمد. درصد افراد بدون نياز يا كم نياز به درمان 54/5%، نياز بينابيني 19/5%، نياز قطعي% 15/1 و نياز شديد% 10/9 گزارش گرديد. بين شاخص DAI و AC رابطه آماري معني دار وجود داشت. نتيجه‌‌گيري: بر اساس يافته هاي حاضر بر اساس شاخص DAI نياز به درمان ارتودنسي داشته و مطابقت و همخواني بين شاخص DAI و شاخص خود ادراكي AC نشان دهنده اين موضوع است كه شاخص DAI مي تواند تا حد قابل قبولي احساس نياز به درمان ارتودنسي خود فرد را منعكس نمايد.

Introduction: Determination and registration of orthodontic treatment needs in the general population is useful for planning orthodontic services. Self-perception of dental attractiveness is an important factor affecting orthodontic treatment need. This study investigated orthodontic treatment needs based on clinical dental aesthetic index (DAI) and the aesthetic component (AC) of self-perceived indices of orthodontic treatment need (IOTN). Materials and Methods: This cross-sectional study evaluated 728 students (52% boys, 48% girls) aged 12-18 in Isfahan. A stratified multistage sampling procedure was used to select subjects and the students wearing an orthodontic appliance or reporting a history of orthodontic treatment were excluded. Clinical examinations were carried out using dental aesthetic index (DAI). The subjective need was assessed using aesthetic component (AC) of index of orthodontic treatment need (IOTN). Statistical analysis was undertaken by SPSS software using chi-squared test and Spearman’s correlation coefficient. Results: The mean DAI and AC scores were 26.1±7.6 and 2.4±1.5, respectively. The most common orthodontic problems were crowding in the anterior segments, non-Class I molar relationship and tooth spacing. The subjects with no need or minor need, moderate need, definite need and severe need for orthodontic treatment comprised 54.5%, 19.5%, 15.1% and 10.9% of the population under study, respectively. There was a statistically significant correlation between DAI and AC scores (r=0.26, p value = 0.00). Conclusion: According to the results, 26% of the subjects needed orthodontic treatment based on DAI and significant correlation between DAI and AC shows that DAI score might reflect a self-perceived need for orthodontic treatment.