بررسي تغييرات نسبت هاي زيبايي صورت بعد از عمل رينوپلاستي

Evaluation of changes in esthetic facial parameters subsequent to rhinoplasty

مقدمه: تقاضا براي جراحي زيبايي بويژه رينوپلاستي افزايش روزافزون داشته است. انجام جراحي رينوپلاستي بر نتايج درمانهاي ارتودنسي تاثيرگذار است. لذا در اين پژوهش با توجه به اثرات جراحي رينوپلاستي در تغيير نتايج درمانهاي ارتودنسي و نسبت هاي زيبايي صورت، پارامترهاي زيبايي صورت قبل و بعد از جراحي رينوپلاستي مقايسه شد. مواد و روش‌ها: در اين كارآزمايي باليني، پس از اخذ رضايت نامه، فتوگرافهاي قبل و بعد از جراحي به روش استاندارد از 35 خانم 30-20 ساله داوطلب جراحي رينوپلاستي تهيه و با نرم‌افزار 2008 Autocad زوايا و نسبت هاي مورد نظر بررسي شد. يافته ها توسط آزمون t زوج و مك نمار بررسي شد. (0/05=α) يافته‌ها: قبل از رينوپلاستي خط عبوري از Median Canthous و alar cartilage در 20 درصد بيماران از هر دو نقطه عبور مي كرد در حالي كه بعد از جراحي اين عدد 80 درصد بود. ميانگين Clinical Nasal Index اختلاف معادل 4 را نشان داد. در مورد Lobular Index تغييري معادل 2 داشت. در مورد ميانگين زواياي صورتي (Nasofrontal angle) تغييري نداشت. Nasolabial angle 7 درجه و Nasofacial angle 1 درجه تغيير نشان داد. نتيجه‌‌گيري:با توجه به برقراري خط واصل Median Canthous و alar cartilage ،رينوپلاستي در برقراري نسبت هاي طلايي صورتي بسيار موفقيت آميز بود. در مورد Nasolabial Angle و Lobular Index تغييرات بعد از عمل معني دار بود (p value < 0.001). اين گوياي نتيجه قابل قبول اين جراحي در برقراري نسبت هاي طبيعي اين پارامتر و زاويه است. زوايا و نسبت هاي ديگر اگر چه تغييراتي نشان مي دهند و همه در جهت نزديك شدن به ميزان طبيعي خود مي باشند ولي از لحاظ آماري معني دار نمي باشند.

Introduction: There is an ever-increasing demand for esthetic plastic surgeries, especially for rhinoplasty. Rhinoplasty influences the results of orthodontic treatment. Therefore, the aim of the present study was to evaluate this influence and compare esthetic facial parameters before and after rhinoplasty. Materials and Methods: In this clinical trial the pre-operative and post-operative photographs of thirty-five 20-30 year-old female candidates for rhinoplasty, which had been taken in a standard manner, were evaluated with AutoCAD 2008 software in relation to pre-determined angles and dimensions after written consent forms were signed. Data was analyzed with paired t-test and McNemar’s test (α = 0.05). Results: Before rhinoplasty the median canthus-alar cartilage line crossed through both spots in 20% of the subjects, which changed to 80% post-operatively. The mean of clinical nasal index exhibited a difference of 4; lobular index difference was 2. No significant changes were observed in mean of nasofrontal angle. Nasolabial and nasofacial angles exhibited mean differences of 7 and 1 degrees, respectively. Conclusion: Based on median canthus-alar cartilage line position, rhinoplasty is successful in establishing facial golden proportions. Regarding nasolabial angle and lobular index, the changes were significant post-operatively (p value > 0.001), which means that rhinoplasty successfully establishes normal proportions of these parameters in the face. Changes in other angles and indices after rhinoplasty were all in the standard range and were not statistically significant.