بررسي ارتباط عزت نفس با نمايه توده بدني و برخي از عوامل شيوه زندگي در زنان شاغل

Relationship between self-esteem and obesity, and some lifestyle factors in employed women

سابقه و هدف: در سال هاي اخير گسترش چاقي موجب معطوف شدن اذهان عمومي به آثار سوء ناشي از آن بر ابعاد جسماني و رواني وجود انسان ها شده است. برخي بررسي ها نتايج ضد و نقيضي از ارتباط چاقي با عزت نفس ارائه داده اند. اين در حالي است كه ممكن است افراد با عزت نفس بالا به جهت ارزش و احترام بيش تري كه براي خود قائل هستند شيوه زندگي سالم تري اتخاذ نمايند. هدف اين بررسي ارزيابي ارتباط عزت نفس با نمايه توده بدني و برخي عوامل شيوه زندگي در زنان شاغل بود. مواد و روش ها: اين مطالعه مورد-شاهدي بر روي 125 زن 45-25 ساله چاق داراي نمايه توده بدني مساوي و بالاتر از 30 و 125 زن غير چاق از كاركنان بيمارستان هاي منتخب تابعه دانشگاه علوم پزشكي تهران انجام گرفت. دريافت هاي غذائي با پرسش نامه بسامد غذايي نيمه كمي و فعاليت بدني با پرسش نامه MET به عنوان عوامل شيوه زندگي بررسي گرديد. عزت نفس با پرسش نامه روزنبرگ اندازه گيري شد. يافته ها: سطح سواد، وضعيت اقتصادي، فعاليت بدني (p<0/05) و وضعيت عزت نفس (p<0/001) در دو گروه تفاوت آماري معني داري نشان داد. دريافت هاي غذائي تفاوت معني داري در دريافت انرژي و درصد انرژي حاصل از چربي (p<0/05) در دو گروه نشان داد. نتيجه گيري: عزت نفس در زنان غير چاق بالاتر بود و افراد با عزت نفس بالاتر شيوه زندگي سالم تري داشتند. در برنامه هاي ارتقا سلامت توجه به ابعاد رواني مشكل چاقي حايز اهميت مي باشد.

Introduction: In recent years, the increase in obesity worldwide has drawn more attention to its undesirable effects on the people’s physical and psychological health. Studies done on the subject have produced contradictory results on the relation between obesity and self-esteem. The reason could be that individuals with higher self-esteem may have chosen a better lifestyle because they had a higher respect for themselves. The purpose of this study was to evaluate the relationship between self-esteem and BMI and some lifestyle factors in employed women. Materials and Methods: This was a case–control study conducted on 125 obese women 25-45 years of age, with BMI≥30 and 125 non- obese employed women from affiliated hospitals of Tehran University of Medical Sciences. Dietary intake and physical activity, as components of lifestyle, were assessed by semiquantitative and MET questionnaires, respectively. Self-esteem was assessed by Rosenberg questionnaire. Results: There was a significant difference between the two groups in level of education, economic status, physical activity (p<0.05) and self-esteem (p<0.001). Total energy intake and percentage of energy intake from fat were significantly different between the two groups (p<0.05). Conclusion: Self-esteem was higher in non-obese women. Women with higher self-esteem had a better lifestyle. Attention to psychological aspect of obesity is important in any health promotion program.