سازگاري‌ هاي هورموني به تمرينات استقامتي با شدت متوسط در مردان چاق غير فعال

Hormonal adaptations to moderate-intensity endurance training in sedentary obese men

سابقه و هدف: ورزش و فعاليت بدني با تاثير بر هورمون هاي كنترل كننده هومئوستاز انرژي و متابوليسم در تعديل چاقي و اختلالات هم راه با آن توان مند است. پژوهش حاضر تاثير تمرينات استقامتي با شدت متوسط بر سطوح سرمي لپتين، كورتيزول، تستسترون و هورمون رشد و شاخص مقاومت انسولين (HOMA-IR) را در مردان چاق غيرفعال مورد مطالعه قرار داده است. مواد و روش ها: 20 مرد چاق غيرفعال (BMI≥30) در دو گروه تجربي و كنترل در 16 هفته تمرينات استقامتي با شدت متوسط (70-60% ضربان قلب ذخيره)، سه جلسه در هفته، شركت كردند. سطوح سرمي لپتين، كورتيزول، تستسترون، هورمون رشد و HOMA-IR و شاخص هاي آنتروپومتريك قبل و بعد از آخرين جلسه تمرين اندازه گيري شدند. تجزيه و تحليل داده ها با آزمون تي زوجي، تي مستقل و آزمون هم بستگي پيرسون در سطح معني داري P<0/05 انجام گرفت. يافته ها: اگر چه اجراي 16 هفته تمرينات استقامتي با شدت متوسط ضمن بهبود كليه شاخص هاي آنتروپومتريك (P<0/.05)، كاهش معني دار سطوح سرمي لپتين (P=0/003) و افزايش معني دار هورمون رشد (P=0/040) و كورتيزول (P=0/009) را به هم راه داشت؛ برابر نتاج آزمون تي زوجي تغيير معني داري در غلظت تستسترون و انسولين و HOMA-IR در گروه تمريني مشاهده نشد (P>0/05). بنابر نتايج آزمون هم بستگي پيرسون بين سطح ابتدايي لپتين با مقادير اوليه هيچ يك از شاخص هاي آنتروپومتريك و HOMA-IR رابطه معني داري وجود نداشت (P>0/05). مع هذا پس از مداخله بين تغييرات غلظت لپتين با تغييرات وزن، BMI، محيط كمر و WHR ارتباطي معني دار مشاهده گرديد (P<0/05). نتيجه گيري: تمرينات استقامتي با شدت متوسط با بهبود تركيب بدني و تغيير در غلظت لپتين، كورتيزول و هورمون رشد در تعديل نيم رخ هورموني متابوليسم در مردان چاق موثر است. هر چند كه اين تغييرات ممكن است هم سو با تغييرات HOMA-IR و تستسترون نباشد.

Introduction: Exercise and physical activity improve obesity and its complications via affecting on hormones regulating energy homeostasis and metabolism. This study examined the influence of moderateintensity endurance training on serum levels of leptin, cortisol, testosterone, growth hormone and insulin Resistance Index (HOMA-IR) in sedentary obese men. Materials and Methods: 20 sedentary obese men (BMI≥30) in two experimental and control groups participated in 16 weeks of moderate- intensity endurance training (60-70% of reserve heart rate), three days per week. Serum levels of leptin, cortisol, testosterone, growth hormone and insulin, and anthropometric indices were measured before and after the last training session. Results: Although 16 weeks of moderate- intensity endurance training significantly decreased leptin level (P=0.003) and increased cortisol (P=0.009) and growth hormone (P=0.040) levels, but no significant changes was observed in testosterone and insulin concentrations, and insulin resistance index in training group (P>0.05). Pearson correlation did not mentioned significant correlations between the primary level of leptin and primary values of anthropometric indices and HOMA-IR (P>0.05). However following the intervention, there were significant correlations between changes in leptin concentrations and changes in weight, BMI, waist circumference and WHR (P<0.05). Conclusion: Moderate- intensity endurance training improves body composition and changes leptin, cortisol and growth hormone concentration; and therefore ameliorates metabolic hormonal profile in obese men. However, these changes may not be in the line with changes in insulin and testosterone.