ديپلماسي انقلابي هوشمند در تحولات جهاني

با پيشرفت روند جهاني شدن، عده اي دوران انقلاب ها را خاتمه يافته تلقي كرده و مي كوشند مفهوم گفتگو و «ديپلماسي» را مترادف با سازگاري و متضاد با مفهوم انقلاب نشان دهند. از نظر ايشان انقلابي گري و تنش زايي يكي بوده و بويژه عصر جهاني شدن را عصر گفتگو به جاي انقلاب مي دانند. مسئله اين پژوهش نمايش همسويي ديپلماسي و انقلابي بودن در عصر جهاني شدن، در قالب ويژگيهاي مفهوم «ديپلماسي انقلابي» است. هدف پژوهش، امتداد مفاهيم «ديپلماسي» و «ديپلماسي دفاعي» به فضاي انقلاب و انقلاب اسلامي و بيان اصول و ويژگي «ديپلماسي انقلابي» در عصر تحولات جهاني است. نوع پژوهش بنيادي و روش آن آميخته، توصيفي موردي، و براي پردازش داده هاي اصلي، «شيوه تاثير متقابل رويداد، روندها» انتخاب شده است. نتيجه پژوهش و بررسي گويا است كه مفاهيم گفتگو، رايزني يا «ديپلماسي» با مفهوم انقلاب در عصر جهاني شدن تضادي ندارد و اين دو همچنان جايگاه برجسته خود را در روابط بين الملل حفظ كرده است. در اين ميان، انقلاب اسلامي در گذار از تحولات جهاني با ابداع نوع جديدي از گفتگو با عنوان «ديپلماسي انقلابي» ظرفيت هاي نوين ديپلماتيك را ايجاد كرده است. همان گونه كه در بيانات مقام معظم رهبري (مدظله العالي) بر رعايت اصول انقلابي در موضوع «ديپلماسي» تاكيد، و ويژگي مفهوم نوين «ديپلماسي انقلابي هوشمند» ترسيم شده است. ديپلماسي انقلابي و هوشمند يگانه روشي است كه اين توان را دارد تا بر پايه اصول انقلابي، ظرفيت و فرصتهاي نوين همكاري چندجانبه بين المللي ايجاد، و تهديد و تحريم هاي هوشمند و هم چنين «ديپلماسي اجبار» دشمنان را بي اثر سازد.