شماره ركورد :
1005063
عنوان مقاله :
تاثير روش هاي ريلاينينگ (گرماپخت و فور) بر روي ميزان سيل كامي - خلفي
عنوان به زبان ديگر :
Effect of Relining Methods (Cold & Heat Cure) On the Accuracy of Posterior Palatal Seal
پديد آورندگان :
اسدزاده عقدائي، نفيسه دانشگاه علوم پزشكي مشهد - دانشكده دندانپزشكي - گروه پروتزهاي دنداني , قربانيان فرد، فوژان دانشگاه علوم پزشكي مشهد - دانشكده دندانپزشكي - گروه پروتزهاي دنداني , قره چاهي، مريم دانشگاه علوم پزشكي مشهد - دانشكده دندانپزشكي - گروه اندودانتيكس , اعزاز، احسان
تعداد صفحه :
8
از صفحه :
11
تا صفحه :
18
كليدواژه :
ريلاين , پروتز كامل , نوع آكريل , سيل كامي خلفي
چكيده فارسي :
مقدمه: ناحيه كامي- خلفي، مهمترين ناحيه براي گير دنچر فك بالا است و در طي ريلاين و پس از آن بايد به دقت مورد توجه قرار گيرد. مطالعه حاضر، با هدف مقايسه ميزان سيل كامي- خلفي در پروتزهاي ريلاين شده به دو روش مختلف آكريل فوري و گرماپخت انجام شده است. مواد و روش ها: در اين مطالعه آزمايشگاهي، يك مدل آكريليك با بي دنداني كامل فك باﻻ، با سايز متوسط و فاقد آندركات انتخاب شد. جهت تهيه گروه شاهد، از اين مدل با آلژينات ده بار قالب گرفته شد و توسط گچ نوع IV ريخته شد. سپس بيس هاي دائمي با آكريل شفاف پختني براي هر كست آماده شد. براي تهيه گروه هاي آزمايش بر روي مدل آكريلي اوليه يك لايه موم به ضخامت mm2جهت ريليف در ناحيه Postdam براي عمل ريلاين قرار گرفت و پس از قالب گيري 20 عدد گپ تهيه شد. بر روي هر كست يك بيس دائمي با آكريل شفاف گرماپخت تهيه شد. بيس هاي ساخته شده براي گروه آزمايش به دو گروه 10 تايي تقسيم شدند: گروه ريلاين شده در ناحيه سيل خلفي با آكريل گرماپخت و گروه ريلاين شده با آكريل فوري. تمامي بيس ها براي مدت2 هفته در آب مقطر نگهداري شدند، سپس هر كدام از بيس ها بر روي مدل آكريليك اصلي قرار گرفته و ميزان gap موجود در ناحيه خلفي بيس ها در يك ناحيه خط وسط، دو ناحيه در هامولارناچها (a ، e) دو نقطه در حد فاصل بين خط وسط و هامولارناچ (a ، b) و در زمان هاي متفاوت (طي دو هفته) توسط ميكروسكوپ نوري اندازه گيري شد. از آناليز واريانس يك عاملي، Tukey و Kruskal-Walis جهت آناليز داده ها استفاده گرديد. يافته ها: نتايج اين مطالعه نشان داد كه در نقطه A بين ميزان گپ گروه كنترل (بيس هاي بدون ريلاين) با دو گروه هاي آزمايش تفاوت معني داري وجود دارد (p=0/047). در نقطه D، بين دو گروه آزمايش تفاوت معني داري ديده نشد، اما تفاوت بين بيس هاي گروه كنترل نسبت به بيس هاي ريلاين شده با آكريل فوري معني دار بود (p<=0/05). نتيجه گيري : نتيجه اين مطالعه لابراتواري نشان مي دهد كه روش ريلاين با آكريل گرماپخت نسبت به روش ريلاين با آكريل فوري Chair side تفاوت قابل ملاحظه اي ندارند. لذا مي توان با توجه به اينكه استفاده از آكريل فوري Chair side راحت تر و مقرون به صرفه تر است و به زمان كمتري نياز دارد، از آن در ريلاين ناحيه سيل كامي خلفي استفاده كرد.
چكيده لاتين :
Introduction: The posterior palatal area is the most important area for retention of maxillary dentures and must be considered carefully during and after the reline. The purpose of this in vitro study was to compare the posterior palatal seal in relined complete dentures with two different methods. Materials & Methods: An average size of edentulous maxillary acrylic arch without undercuts was selected in this in vitro study. The alginate impression was made of this model ten times and was poured with a type IV gypsum product, and the casts of control groups were prepared. Then 10 definitive bases were created for each cast. For the experimental groups, one relief wax layer with a thickness of 2mm was put in post-dam area for relining processes. Then, 20 alginate impressions were made of this model. On definitive base, clear heat-cured acrylic bases were fabricated. In experimental groups, bases were divided into 2 groups of 10: first group was relined with heat-cured acrylic resin and another one was relined with cold cured acrylic resin. All of the bases were put in distilled water for two weeks and then each of them was placed on the definitive base. One code was considered for each model. The gap in posterior area between acrylic bases and arch was measured in five points (a-b-c-d-e: mid line, two points in hamular notch, and two points between midline and hamular notch) by two practicers in two different times (during two weeks) with light B×60 microscope. The data were analyzed by Tukey and Kruskal Wallis tests. Results: The results of this study indicated that there was a statistically significant difference in the amount of gap at point A between control (bases without reline) and experimental groups (P=0.047). At point D there was no significant difference between experimental groups, but a significant difference was detected between control group and bases relined with cold cure acryl (P<0.05). Conclusion: The results of this laboratory study indicated that there was no significant difference between relining methods with heat-cured and cold cured acryl reline method). So cold cured acryl could be recommended because it is more economic, easier and more time savory compare to heat-cured acryl.
سال انتشار :
1392
عنوان نشريه :
مجله دانشكده دندانپزشكي مشهد
فايل PDF :
7442721
عنوان نشريه :
مجله دانشكده دندانپزشكي مشهد
لينک به اين مدرک :
بازگشت