تاثير آموزش محيط زيست بر كاهش تعارض انسان و حيات وحش (مطالعه موردي منطقه حفاظت شده خائيز)

The impacts of environmental education on reducing human-wildlife conflict: A Case study Khaeez protected area

تعارض بين انسان و حيات وحش ناشي از وجود منابع مشترك و ايجاد رقابت بر سر اين منابع محدود است و زماني كه اين اثرات در ارتباط با اقتصاد و معيشت مردم نگريسته شود تبديل به يك مسئله بحث برانگيز مي شود. تاثير اقدامات حفاظتي بر روي سلامت انسان به منظور ادغام كاهش فقر و حفاظت از تنوع زيستي بسيار مهم است. در بسياري از كشورهاي توسعه نيافته و كم درآمد، اثرات منفي درگيري انسان حيات وحش بر جوامع محلي كه از نزديك با حيات وحش ارتباط دارند مشخص شده است. دراين پژوهش جامعه آماري براساس پراكنش جمعيتي، سكونت گاه هاي اطراف و داخل منطقه حفاظت شده خائيز انتخاب شد. براي برآورد حجم نمونه گيري از فرمول كوكران استفاده شد و پس از جمع آوري و دسته بندي داده ها از دو روش آمار توصيفي و استنباطي جهت تجزيه و تحليل داده ها استفاده گرديد. تحليل همبستگي نشان مي دهد بين ميزان آگاهي زيست محيطي ساكنان بومي منطقه حفاظت شده خائيز و كاهش تعارض انسان و حيات وحش منطقه رابطه معني داري وجود دارد. هم چنين نتايج رگرسيون چندمتغيره نشان داد كه متغيرهاي وضعيت اقتصادي- اجتماعي، عوامل تهديدكننده محيطي، مديريت حيات وحش و رفتار زيست محيطي حدود 86 درصد از تغييرات متغير وابسته كاهش تعارض انسان و حيات وحش را تبيين مي كنند. اين بررسي نشان مي دهد بيش تر مطالعات فقط به بررسي جنبه هاي فني كاهش تضاد انسان و حيات وحش مي پردازد و امكانات فراواني نيز براي كاهش اين صدمات وجود دارد اما چالش اصلي حتي بعد از كاهش خسارات مستقيم هم چنان ادامه مي يابد. بنابراين براي حل اين مشكل نياز به يك برنامه جامع بلند مدت اجتماعي فرهنگي است.

Conflict between human and wildlife takes place because of sharing and competition for limited resources. The conflicts become a controversial، if it is concerned with the livelihood and economic value. Conservation proceedings impacts on human wellbeing is critical to the integration of poverty alleviation and biodiversity conservation. In many undeveloped and low-income countries، human–wildlife conflict adversely affects wellbeing of local communities that closely interface with wildlife. Direct wildlife damage is commonly cited as the main driver of conflict، and many tools exist for reducing such damage. But، significant conflict often remains even after damage has been reduced، accordingly conflict requires long-term plan of socioeconomic cultural heritage. In this study population selected، according to population distribution، settlement and around the Khaeez protected area. Cochran formula was used to estimate the sample size and after collecting and classifying data، descriptive and inferential statistical methods were used to analyze the data. Correlation analysis shows that there is a significant relationship between the local people's environmental awareness and reduce human-wildlife conflict. Also multivariable regression results showed that socio-economic status، environmental threats، wildlife management and environmental behavior changes about 86 percent of the dependent variable reduction of human-wildlife conflict challenges.