بررسي تاثير اسيد اچينگ، نوع ادهزيو و عمر كامپوزيت رزين بر استحكام باند اتچمنت هاي ارتودنسي به كامپوزيت رزين

Effect of acid etching, adhesive type and composite resin aging on the bond strength of orthodontic brackets to resin composite

مقدمه: در موارد بسياري اتصال اتچمنت هاي ارتودنسي به سطح دندان‌هاي ترميم شده بارزين كامپوزيت ضروري است. هدف از اين مطالعه بررسي مقايسه‌اي تأثير نوع و زمان آماده سازي سطح و نيز نوع ادهزيو بر استحكام باند برشي براكتهاي ارتودنسي به سطوح مختلف كامپوزيت بود. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه آزمايشگاهي تعداد 204 عدد ديسك سيلندري شكل از دو نوع كامپوزيت رزين Z100 و Point4 ساخته شد و در بلوك هاي آكريلي مانت گرديد. نيمي از ديسك‌هاي هر گروه به منظور گذراندن پروسه aging به مدت 3 ماه در آب مقطر Cº37 نگهداري شدند. هر يك از اين چهار گروه به 4 گروه 13 تايي برحسب نوع آماده سازي سطح (كاربرد اسيد اچينگ يا كاربرد فرز و اسيد اچينگ) و نوع ادهزيو (سخت شونده به طريقه شيميايي و نوري) تقسيم گرديدند. بعد از باند براكت ها، استحكام باند توسط ماشين DARTEC اندازه گيري شد. جهت تجزيه و تحليل داده ها از آناليز واريانس چهار طرفه ANOVA استفاده شد. (0/05=α) يافته‌ها: تفاوت آماري معني دار بين ميانگين استحكام باند به دو نوع كامپوزيت Z100 و Point 4 وجود نداشت. (0/529=p value ). ساير متغيرهاي مورد مطالعه (زمان، نوع آماده سازي سطح و نوع ادهزيو) اثر معني دار آماري بر استحكام باند براكت هاي ارتودنسي به سطوح رزين كامپوزيت داشتند (p value < 0.05). نتيجه‌‌گيري: با توجه به محدوديت هاي مطالعه نوع آماده سازي سطح، نوع ادهزيو و مدت زماني كه از سخت شدن نهايي كامپوزيت گذشته است بر استحكام باند اثرگذار بودند. بعلاوه استفاده از ادهزيو سخت شونده نوري به دنبال ايجاد خشونت سطحي توسط فرز همراه با استفاده از اسيد اچ، به شكل چشم گيري استحكام باند را افزايش داد.

Introduction: In many cases, it is necessary to bond orthodontic attachments to composite resin restorations. The aim of this study was to evaluate the effect of different surface treatments and duration, aging and the adhesive type on shear bond strength of orthodontic brackets to composite resin surfaces. Materials and Methods: In this experimental study, 204 discs of two composite resins (Z100 and Point 4) were prepared and mounted in acrylic blocks. Half of the specimens in each group (52) were stored in distilled water at 37ºC for 3 months before bonding to evaluate the effect of aging. Each of the 4 groups were subdivided into 4 subgroups of 13 specimens each according to the surface treatment (application of diamond bur followed by phosphoric acid etching and phosphoric acid etching alone) and adhesive system used (self-curing and light-cured). Shear bond strengths were measured with Dartec testing machine after bracket bonding. Statistical analysis was carried out by four-way ANOVA (α=0.05). Results: There were no statistically significant differences in mean shear bond strengths between the two restorative composite resins (p value = 0.529). Other variables under study (duration, surface treatment type and adhesive type) had statistically significant effects on the shear bond strength of orthodontic brackets to composite resin surfaces (p value < 0.05). Conclusion: Surface treatment, adhesive type and time elapsed after composite setting had significant effects on bond strength of orthodontic brackets to composite resin surfaces. Application of light-cured adhesives after surface roughening by bur and acid-etching can increase bond strength dramatically.