عنوان مقاله :
روايي و پايايي نسخه فارسي پرسش نامه بوستون در بيماران ايراني مبتلا به سندرم تونل كارپ
عنوان به زبان ديگر :
Validity and reliability of the Persian Boston questionnaire in Iranian patients with carpal tunnel syndrome
پديد آورندگان :
رضازاده، عاليه دانشگاه علوم پزشكي سمنان - مركز تحقيقات توان بخشي عصبي عضلاني , بختياري، اميرهوشنگ دانشگاه علوم پزشكي سمنان - گروه داخلي , سمايي، افشين دانشگاه علوم پزشكي سمنان - گروه داخلي , مقيمي، جميله دانشگاه علوم پزشكي سمنان - گروه روماتولوژي
كليدواژه :
سندرم مجراي مچ دست , پرسش نامه بوستون , تكرارپذيري نتايج پژوهش , ايران
چكيده فارسي :
مقدمه: استفاده از پرسشنامه تونل كارپ بوستون براي اندازه گيري شدت علائم و وضعيت عملكردي افراد مبتلا به سندرم تونل كارپ (Carpal Tunnel Syndrome (CTS) رايج است. هدف از انجام اين مطالعه ترجمه، بومي سازي و بررسي روائي و پايايي نسخه فارسي اين پرسشنامه مي باشد.
مواد و روش ها: پرسشنامه داراي دو بخش ارزيابي شدت علائم (BQ-SS) با 11 سوال و وضعيت عملكردي (BQ-FS) با 8 سوال است. پس از تهيه نسخه فارسي توسط دو مترجم و تجزيه و تحليل ترجمه ها، يك نسخه واحد بدست آمد كه مجددابه زبان انگليسي ترجمه و با نسخه اصلي مطابقت داده شد. جهت تعيين روائي صوري از نظرات 15 بيمار CTS دوطرفه (30 پرسشنامه) و براي تعيين روائي محتوائي از نظرات 20 تن از متخصصين مرتبط علوم پزشكي استفاده گرديد. براي تعيين پايائي، از 45 بيمار (محدوده سني 20 تا 60 سال با 86 دست مبتلا) مبتلا به CTS در دو گروه كم سواد و باسواد خواسته شد كه پرسشنامه فارسي شده بوستون را در دو جلسه متوالي به فاصله حداقل 2 هفته براي هر يك از دستهاي مبتلاي خود تكميل كنند.
نتايج: سازگاري دروني (IC) با استفاده از آلفاي كرونباخ براي گروه باسواد در بخش هاي BQ-SS و BQ-FS، به ترتيب 0.88 و 0.90 و براي گروه كم سواد مقادير به ترتيب 0.90 و 0.90 در سطح عالي ارزيابي شد. ضريب همبستگي درون گروهي ICC براي گروه باسواد در بخش هاي BQ-SS و BQ-FS ، به ترتيب 0.834 (P<0.01) و 0.91 (p<0.001) و براي گروه كم سواد به ترتيب 0.90 (p<0.001) و 0.89 (P<0.001) به دست آمد كه اين مقادير نشان دهنده سازگاري دروني عالي مي باشد. ضريب همبستگي پيرسون براي گروه باسواد در قسمت BQ-SS و BQ-FS به ترتيب 0.84 و 0.90 و همين مقادير براي گروه كم سواد به ترتيب 0.90 و 0.89 به دست آمد.
بحث: نتايج نشان داد كه نسخه فارسي پرسشنامه بوستون ابزار مناسبي براي هر دو گروه بيماران مبتلا به سندرم تونل كارپ با سواد و كم سواد ميباشد. مطابق استانداردهاي بين المللي به فارسي ترجمه و بومي سازي شده است و از روائي صوري و محتوائي و نيز پايائي بالايي براي اندازه گيري و تعيين شدت و ناتواني در بيماران مبتلا به CTS برخوردار است.
چكيده لاتين :
Introduction: Using Boston questionnaire (BQ) is common to evaluate the severity and functional ability in patients with carpal tunnel syndrome (CTS). This study aimed to translate and adapt the Persian version of BQ for the assessment of the severity and investigation of its validity and reliability.
Materials and Methods: BQ has two parts: first part with 11 questions evaluates the severity of symptoms (BQ-SS) and the other part with 8 questions evaluates the functional status (BQ-FS) of patients. After translation and preparing the Persian version of BQ by two translators, it has been re-translated to English and matched to the original. For content and construct validity evaluation, the opinions of 15
patients with CTS and 20 specialist medical doctors were used. They were asked to complete the final Persian version of BQ. To investigate the reliability, 45 CTS patients (age ranged 20-60 years old, 86 affected wrists) in two groups; low-literate and literate, completed Persian BQ in two different sessions with at least 2 weeks interval for each affected hand.
Results: Using Cronbach's alpha, showed excellent internal consistency for both literate (BQ-SS= 0.88, BQ-FS= 0.90) and low-literate (BQ-SS= 0.90, BQ-FS= 0.90) subjects. The intraclass correlation oefficients were also excellent in both literate (BQ-SS= 0.834, P<0.01 and BQ-FS= 0.91, P<0.001) and low-literate (BQ-SS= 0.90, P<0.001 and BQ-FS= 0.89, P<0.001) subjects Pearson’s correlation coefficient of BQ-SS and BQ-FS were 0.84 and 0.90 for literate and 0.90 and 0.89 for low-literate subjects.
Conclusion: The results showed that the Persian version of BQ is a reliable tool in both literate and lowliterate Iranian CTS patients. However, it is necessary to investigate its reliability in CTS patients over 60 years old.