عنوان مقاله :
مقايسهي استحكام باند برشي كامپوزيت به آمالگام با كاربرد عوامل باندينگ مختلف
عنوان به زبان ديگر :
Comparison of Shear Bond Strength of Composite to Amalgam with the Use of Different Bonding Agents
پديد آورندگان :
كاويان، مسيح دانشگاه آزاد اسلامي واحد اصفهان (خوراسگان) - دانشكدهي دندانپزشكي - گروه ترميمي , ميرزاكوچكي بروجني، پروين دانشگاه آزاد اسلامي واحد اصفهان (خوراسگان) - دانشكدهي دندانپزشكي - گروه ترميمي , حكمت، اعظم دانشگاه آزاد اسلامي واحد اصفهان (خوراسگان) - دانشكدهي دندانپزشكي - گروه ترميمي , صالحي، مطهره
كليدواژه :
استحكام باند برشي , كامپوزيت رزين , آمالگام
چكيده فارسي :
مقدمه: آمالگام، مادهي ترميمي ايمن و مؤثر در ترميمهاي مستقيم به شمار ميآيد. در صورت وجود ترميمهاي وسيع آمالگام و شكست قسمتي از آن، تعمير قسمت شكسته شده با مواد ادهزيو، يك روش محافظهكارانه است. بنابراين هدف از اين مطالعه، بررسي استحكام باند كامپوزيت به آمالگام با كاربرد عوامل باندينگ مختلف بود.
مواد و روشها: در اين مطالعهي آزمايشگاهي، 52 سيلندر آكريلي تهيه و داخل آنها آمالگام با ميزان نقرهي 43 درصد پك شد و پس از گذشت 24 ساعت در دماي اتاق، سطوح آمالگام با فرز فيشور الماسي ساييده و به مدت 10 دقيقه در حمام اولتراسونيك قرار داده شدند. سپس نمونهها به چهار گروه 13تايي تقسيم و در هر گروه از عوامل باندينگ مختلف به ترتيب زير استفاده شد: گروه 1: آمالگام + الوي پرايمر + Total etch (سينگل باند)، گروه 2: آمالگام + الوي پرايمر + Self-etch (جي- باند)، گروه 3: آمالگام + جي- باند و گروه 4: آمالگام + سينگل باند. كامپوزيت رزين به نمونههاي آمالگام آماده شده با استفاده از مولد پلاستيكي ترانسلوسنت با دستگاه LED Turbo باند شد و سپس توسط دستگاه اينسترون، مورد آزمون استحكام باند برشي قرار گرفتند و در نهايت تجزيه و تحليل دادهها از طريق آزمون آماري واريانس يك طرفه و آزمون تعقيبي LSD انجام شد.
يافتهها: در اين مطالعه، بيشترين مقدار استحكام باند، مربوط به نمونههاي باند شده با عامل باندينگ جي- باند (Mpa 9/06) و كمترين مقدار مربوط به نمونههاي باند شده با عامل باندينگ سينگل باند (Mpa 5/14) بود و ميانگين استحكام باند برشي در چهار گروه باهم تفاوت معنيداري داشت (p value < 0/001).
نتيجهگيري: استفاده از عامل باندينگ Self-etch (جي- باند) در مقايسه با ديگر عوامل باندينگ مورد مطالعه، استحكام اتصال بهتري بين آمالگام و كامپوزيت ايجاد ميكند.
چكيده لاتين :
Introduction: Amalgam is a safe and effective restorative material in direct restorations. One of the
conservative methods for the repair of a fractured amalgam restoration is the use of
adhesive materials like composite resin. Therefore the aim of this study was to
evaluate the bond strength of composite resin to amalgam with the use of different
bonding agents.
Materials
& Methods:
In this in vitro study, 52 acrylic cylinders were made and amalgam containing 43%
Ag was condensed into these cylinders. After keeping the amalgam samples at room
temperature for 24 hours, the amalgam surfaces were abraded with a diamond bur and
all the samples were immersed in an ultrasonic bath. Then the specimens were
divided into 4 groups of 13 samples, and each group was treated with different boding
agents as follows: group (1), amalgam alloy + primer + total etch (Single Bond);
group (2), amalgam alloy + primer + self-etch (G Bond); group (3), amalgam + G
Bond; and group (4), amalgam + Single Bond. Composite resin was bonded to
prepared amalgam specimens with the use of translucent polyethylene mold and cured
by LED Turbo, followed by testing with an Instron machine for shear bond strength.
Finally data were analyzed with one-way ANOVA and LSD tests.
Results: In this study, the highest bond strength value was recorded in specimens bonded with
G Bond bonding agent (9.06 MPa) and the lowest value was recorded in specimens
bonded with Single Bond bonding agent (5.14 MPa). The mean shear bond strength
values in 4 groups exhibited statistically significant differences (p value = 0.001).
Conclusion: G Bond bonding agent yielded higher bond strength between amalgam and composite
resin than other bonding agents used in this research.
عنوان نشريه :
مجله دانشكده دندانپزشكي اصفهان
عنوان نشريه :
مجله دانشكده دندانپزشكي اصفهان