تكرارپذيري و اعتبار نسخه فارسي پرسش‌ نامه شاخص تحرك Rivermead در بيماران مبتلا به مالتيپل اسكلروز

Reliability and Validity of the Persian version of the Rivermead Mobility Scale in multiple sclerosis patients

سابقه و هدف: استفاده از پرسش نامه (Rivermead Mobility Scale (RMI براي ارزيابي سطح تحرك بيماران نورولوژيك معمول است. از آن جائي كه نسخه فارسي اين پرسش نامه موجود نيست، اين مطالعه به منظور تهيه نسخه فارسي RMI و ارزيابي پايائي و اعتبار آن براي سنجش ميزان تحرك در بيماران مالتيپل اسكلروز (MS) طراحي گرديده است. مواد و روش ها: نسخه فارسي پرسش نامه RMI به روش ترجمه و بازترجمه از روي نسخه انگليسي آن تهيه گرديد. در يك مطالعه مقطعي 43 بيمار مبتلا به مالتيپل اسكلروز نسخه فارسي RMI و پرسش نامه استاندارد شدت خستگي را در دو جلسه به فاصله 2 هفته تكميل كردند. علاوه بر آن، سه آزمون عمل كردي شامل: آزمون زمان طي مسافت 25 فوت و آزمون برخاستن و نشستن مجدد روي صندلي پس از طي مسافت 3 متر و آزمون مسافت طي شده در 2 دقيقه راه رفتن تند نيز توسط ايشان در جلسه اول انجام شد. يافته ها: هم بستگي تكرارپذيري در دو جلسه متوالي بين يكايك سئوالات پرسش نامه از 0.716 تا 0.951 و براي نمره كل 0.877 بود. ضريب هم بستگي بين هر يك عناوين پرسش نامه با نمره كل از دامنه 0.426 تا 0.903 (P<0.005) متغير بود. نسخه فارسي RMI ضريب هم بستگي خوب تا عالي با شدت خستگي (در جلسه اول r=-0.734 و در جلسه دوم r=-0.746)، با آزمون عمل كردي زمان 25 متر راه رفتن (r=-0.806)، با آزمون زمان برخاستن و طي مسافت 3 متر و برگشتن و نشستن روي صندلي (r=-0.851) و با آزمون مسافت طي شده در 2 دقيقه (r=0.795) مشاهده گرديد. نتيجه گيري: نتايج مطالعه نشان مي دهد كه نسخه فارسي پرسش نامه RMI حاكي از پايائي، اعتبار ساختاري و سازگاري دروني خوب براي ارزيابي سطح عمل كرد بيماران ايراني مبتلا به MS است. مطالعات بيش تري براي بررسي اعتبار آن در اندازه گيري تحرك در ديگر بيماران نورولوژيك فارسي زبان پيشنهاد مي گردد

Introduction: Using Rivermead Mobility Scale (RMI) is common to evaluate the mobility in neurological patients. Since, a Persian version of RMI is not still available, this study was designed to develop Persian-RMI version and evaluate its reliability and validity for mobility assessment in patients with multiple sclerosis. Materials and Methods: Forty three MS patients completed Persian version of RMI and Fatigue Severity Scale (FSS) in two different sessions with 2 weeks interval. In addition, they completed three functional tests included; a) Timed Get-Up and Go Test (TGUGT), b) Timed 25 Foot Walk Test (T25FWT), and Twominute Walk Test (2MWT) in the first session. Results: The coefficient of reproducibility of Persian-RMI was ranged from 0.716 to 0.951 for each of items between two sessions and 0.877 for total. The item to total correlation coefficients ranged from 0.426 to 0.903 (P<0.005). Persian-RMI showed a good to excellent correlation with FSS (first session, r = -0.734; second session r = -0.746), T25FWT (r = 0.806), TGUGT (r = -0.851) and 2MWT (r = 0.795). Conclusion: The results confirm internal consistency and construct validity of the Persian-RMI to evaluate mobility index in Iranian patients with multiple sclerosis. However, more study is needed to investigate its validity to evaluate the mobility in other neurological patients in populations with Persian language.