ارائه رويكردي نوين جهت سنتز، درون گيري داروهاي آب دوست و ارزيابي فيزيكوشيميايي نانوسامانه ليپوزومي حساس به pH؛ بهبود كارايي درماني داروي دوكسوربيسين با هدف اثر گذاري بر درمان سرطان استخوان و كاهش اثرات جانبي دوكسوربيسين

New Approach for the Synthesis, Entrapment of Hydrophilic Drugs and Evaluation of Physico-Chemical Characteristics of PH-sensitive Nano-Liposome: Improving Therapeutic Efficacy of Doxorubicin in Order to Treatment Bone Tumor and Reducing the Side Effects of Doxorubicin

مقدمه: سرطان يكي از زيان بارترين بيماري ها در جهان است. داروي دوكسوروبيسين يك عامل ضدسرطان است كه در درمان سرطان هاي مختلف ازجمله سرطان استخوان كاربرد دارد، اما با وجود خواص درماني در دراز مدت عوارض جانبي متعددي را در پي دارد. در اين پژوهش با هدف كاهش عوارض جانبي و بهبود و افزايش اثر درماني از حامل ليپوزومي استفاده شده است. روش بررسي: ليپوزوم هاي حاوي DPPG و كلسترول با نسبت 70:30 به همراه داروي دوكسوروبيسين با روش شيب pH گراديان تهيه شدند. ميانگين قطر نانوذرات و بار سطحي با استفاده از دستگاه زتا سايزر تعيين گرديد، همچنين ميزان بارگذاري و رهايش دارو از نانوليپوزوم ها با استفاده از روش دياليز تعيين شد. همچنين مورفولوژي سطحي و تعداد لايه هاي دروني به وسيله SEM و TEM بررسي شد. نتايج: با استفاده از دستگاه زتا سايزر ميانگين قطر ليپوزوم حاوي دوكسوروبيسين 126 نانومتر به دست آمد. راندمان بارگذاري دارو دوكسوروبيسين نانوليپوزومه 89 درصد به دست آمد. با استفاده از روش دياليز ميزان رهايش دارو طي 48 ساعت در شرايط اسيدي 46 درصد است. نانو ذرات به صورت كروي و دولايه مي باشند. نتيجه گيري: طراحي سامانه آهسته رهش حساسيت به pH، باعث كاهش آسيب رساندن داروي دوكسوربيسين به سلول هاي سالم، ضمن افزايش دسترسي زيستي و اثرات سمي در مقابل سلول هاي سرطاني مي شود.

Introduction: Cancer is one of the most harmful disease throughout the world. Doxorubicin is an anti-cancer agent، used in the treatment of various types of the cancer such as bone cancer. There are several adverse effects related to clinical usage of Doxorubicin for long time. The present study aimed to investigate the reducing side effects and enhancing the therapeutic effect by liposomal carrier. Methods: Liposomes containing DPPG and cholesterol with the molar ratio of 70:30 with the Doxorubicin were synthesized by pH- gradient method. The average diameter of nanoparticles and surface charge was determined by Zeta-Sizer instrument. The amount of drug loaded and drug-released was determined using dialysis. The surface morphology and internal lamella was evaluated by TEM and SEM. Results: The average size of liposomal Doxorubicin obtained using Zeta-Sizer was 126 nm. The encapsulation efficacy of liposomal Doxorubicin was 89%. The total amount of drug release during 48 hours in acidic medium studied by dialysis technique was 46%. Conclusion: In this study، investigation of loading Doxorubicin into nano-liposome with the slow- released kinetic was carried out to improve the solubility and bioavailability of Doxorubicin in order to delivery to osteosarcoma cell line.