ارزيابي فراواني ژن هاي vanA، vanB و vanC1/C2 در سويه هاي انتروكوك مقاوم به ونكومايسين جداشده از بيماران بستري و غير بستري جنوب استان فارس

Study of Frequency of Vana, Vanb and VanC1/C2 Genes in Vancomycin Resistant Enterococci Strains Isolated from Hospitalized and Non-Hospitalized Patients in South of Fars province

مقدمه: انتروكوك ها پاتوژن هاي فرصت طلبي هستند كه نقش مهمي را در ايجاد عفونت هاي بيمارستاني ايفا مي نمايند. اين باكتري ها در سراسر جهان به عنوان دومين عامل عفونت مجاري ادراري در بيماران بستري و سرپايي شناخته شده اند. اين پژوهش با هدف ارزيابي شيوع و شناسايي ژن هاي مقاومت به ونكومايسين و تعيين مقاومت آنتي بيوتيكي در سويه هاي VRE انجام شد. روش بررسي: اين پژوهش به صورت مقطعي- توصيفي بر روي 48 جدايه انتروكوك جمع آوري شده از نمونه ادرار بيماران بستري و سرپايي بيمارستان پيمانيه شهر جهرم انجام شد. جداسازي انتروكوك ها به كمك آزمون هاي بيوشيميايي انجام گرفت. حساسيت نسبت به آنتي بيوتيك هاي متداول مطابق با استاندارد CLSI با استفاده از روش انتشار ديسك و MIC با روش Broth dilution ارزيابي گرديد، سپس وجود ژن هاي van A، van B، van C1/C2 در سويه هاي VRE با روش PCR چندگانه بررسي شد. نتايج: از مجموع سويه هاي انتروكوك، 13 (27/09%) انتروكوكوس فيكاليس، 6 (12/50%) انتروكوكوس فيسيوم و 29 (60/41%) غير فكاليس/ غير فيسيوم شناسايي شدند. در مجموع 21 سويه (43/75%) از جدايه هاي نسبت به ونكومايسين مقاومت داشتند. در 3 سويه (14/28%) مقاومت به تمامي گروه هاي آنتي بيوتيك مورد بررسي مشاهده شد. 4 سويه (40%) ژن vanA و 2 سويه (20%) ژن vanB را حمل مي نمودند، اما در هيچ كدام از جدايه ها، ژن van C1/C2 شناسايي نشد و در 4 سويه نيز هيچ كدام از ژن هاي مقاومت مورد بررسي مشاهده نشد. نتيجه گيري: با توجه به ظهور گسترده انتروكوك هاي مقاوم به ونكومايسين، ضرورت انجام اقدامات كنترلي و پيشگيرانه و توصيه به عدم مصرف خودسرانه آنتي بيوتيك وجود دارد.

Background & Objectives: Enterococci are opportunistic bacteria that play a significant role in creating nosocomial infections. These bacteria recognized as the second cause of urinary tract infections in hospitalised and non-hospitalised patients worldwide. The aim of this study was to identify the prevalence of vancomycin resistance genes and antibiotic resistance patterns in VRE strains. Methods: This cross-sectional study was carried out on 48 Enterococcus isolates collected from urinary of hospitalised and non-hospitalised pymaniye hospital patients in south of Fars province. Enterococci separation was performed through Biochemical tests. Sensitivity to conventional antibiotics and vancomycin according to CLSI criteria was conducted by using disk diffusion method and measuring MIC through Broth Broth dilution method. Then the presence of van A، van B، van C1/C2 genes in VRE strains were measured through multiplex PCR technique. Results: Out of total isolated Enterococci، 13 (27/08%) belonged to E.faecalis، 6(12/50%) to E.faesium and 29 (60/42%) non-faecalis and non-faecium. In total، 21 strains (43/75%) were VRE and resistance to all groups of antibiotics observed in 3 (14/28%) strains. 4strains (40%) had vanA gene and 2 strains (20%) had vanB gene. But none of the strains were carrying vanC1/C2 and none of the investigated genes observed in 4 strains. Conclusion: According to wide emergence of the vancomycin resistant enterococci، application of precautionary and management procedures are highly required. Furthermore، avoidance from arbitrarily taking of antibiotics is recommended.